Wystarczyło kilka gestów zmierzających do poprawy stosunków polsko-rosyjskich, by odżyły stare lęki: że Rosjanie nas wykupią, uzależnią, rzucą na kolana. Bać się czy nie bać rosyjskiego biznesu? Dziś cała Unia stawia sobie to pytanie.
W Polsce mamy dużo, może nawet za dużo, przełomowych lat, ale 2007 był naprawdę zwrotny. Partia, która spieszyła się przedłużyć i umocnić władzę, zdążyła ją stracić. Pożegnaliśmy też kilka partii i polityków, chyba na dobre. Wkroczyliśmy w nowy etap, nie do końca jeszcze rozpoznany. Przypominamy zatem mijający, pełny wydarzeń, rok w skrócie, pokazując momenty najbardziej kluczowe, charakterystyczne, kuriozalne, w porządku w miarę chronologicznym, ale ze świadomością, że wiele spraw rozpoczętych w tych burzliwych miesiącach będzie nas jeszcze długo zajmować.
Rozmowa z Markiem Leonardem, dyrektorem Europejskiej Rady Stosunków Międzynarodowych
Ludzie są leniwi, więc - gdy się ich odciąży od formalności - będą bardziej hojni.
U progu 2008 r. warto przyjąć założenie, że limit cudów dla Polski się wyczerpał.
Polityka uśmiechów, ale niewiele więcej: głównie budowanie własnego wizerunku – mówi z przekąsem opozycja. Co właściwie chce zrobić premier Donald Tusk? To pytanie zaczyna pojawiać się coraz częściej i coraz bardziej natarczywie.
Polaków w londyńskim City obowiązuje standard: długie godziny pracy, ostentacyjna konsumpcja, piątki, kiedy pije się drinki i wymienia wizytówkami. Elementem kodu staje się też pochylanie nad rodakami, którym sukces nie był jeszcze dany.
Cenniejsza od znajomości sejmowego regulaminu i rozporządzeń marszałka okazuje się często wiedza na temat sejmowego savoir-vivre’u i obyczajów parlamentarnych. Na czym polega sztuka życia w Sejmie i kto tu dyktuje zasady?
Co może łączyć biznesmena w garniturze od Hugo Bossa, napakowanego sterydami gangstera ze złotym łańcuchem na szyi i marszanda potrafiącego z pamięci wymienić wszystkie dzieła rafaelitów? Miejsce pracy. To policjanci z wydziału operacji specjalnych.
Kiedyś widziano w nim przeciwnika apostoła Piotra, a nawet rywala samego Jezusa. Pasolini chciał o nim kręcić film, dziś fascynuje koryfeuszy europejskiej lewicy. Kim był Paweł z Tarsu, ścięty prawie 2 tys. lat temu w Rzymie żydowski apostoł pogan?
Przedsiębiorcy zauważyli, że pracownicy, których łączą więzy krwi lub przyjaźń, są bardziej lojalni wobec firmy. I chcą to wykorzystać.
Nadszedł dobry czas na rozstania. Pionierzy polskiego kapitalizmu, którzy stworzyli firmy z niczego, dziś drogo je sprzedają. Rekordzista Krzysztof Grządziel wziął za swój biznes ponad 500 mln zł. Ale wyrwanie się z uścisku własnego sukcesu też bywa trudne.
Zbudujemy drugą Japonię – mobilizował nas prezydent Lech Wałęsa. Nam i tak by się nie udało. Japończycy ciężko harują, są obowiązkowi i nowocześni. Inaczej też wierzą w Boga, co może im sprzyja.
Rosjanie już przed wyborami znają nazwisko nie tylko następnego prezydenta, ale i premiera. Na prezydenta Putin namaścił Dmitrija Anatoljewicza Miedwiediewa, a ten dwa dni później zaproponował mu stanowisko premiera. Ot, niespodzianka!
Pierwszą damą literatury w Meksyku jest dziś Elena Poniatowska – z rodu ostatniego króla Polski.
W specjalnym numerze „Polityki” także Afisz jest inny niż zwykle. Zamiast cotygodniowych not recenzyjnych – próba podsumowania życia kulturalnego w kończącym się roku. Nasi krytycy przedstawiają swoje autorskie rankingi wydarzeń 2007 r. Listę bestsellerów sporządził analityk rynku księgarskiego.
Kiepskich mamy bohaterów naszych czasów. Najczęściej są to bowiem relikty minionej epoki, szemrani biznesmeni, gangsterzy oraz szlachetni nieudacznicy pogubieni w nowej rzeczywistości.
Rozmowa z amerykańskim reżyserem Martinem Scorsese, o kinie i religii, włoskiej mafii, przyjaźni z Robertem De Niro i ratowaniu starych taśm
Rynek sztuki to dziś wielki biznes, a tam, gdzie obraca się ogromnymi kwotami, zawsze muszą pojawić się oszuści. W Polsce dotyczy to głównie malarstwa.
Nie sprawdziły się przewidywania Glenna Goulda, że koncerty na żywo będą zastąpione nagraniami. Koncerty będą się odbywać, dopóki będzie publiczność. A ona cały czas jest, tylko się zmienia.
Czwarty już tom naszej kolekcji książek dla dzieci, rodziców i dziadków - 'Momo' Michaela Ende - to niezwykła opowieść o tym, jak straszne byłoby życie, gdybyśmy zaczęli wszystko w nim planować.
Dziś, gdy likwidujemy granice z sąsiadami, warto przypomnieć, jak w biegu dziejów niemałym trudem wytyczaliśmy je i umacniali.
Rosja pojawiła się w świadomości Francuzów w imponującej osobie cara Piotra Wielkiego, który w 1717 r. wprosił się z wizytą do Paryża. Do owego czasu północna kraina nie budziła nad Sekwaną zainteresowania.
Liberałowie jako formacja polityczna nie przetrwali, ale ich program jest realizowany, chociaż z niezbędnymi korektami i z dyskretnym wycofaniem samego pojęcia „liberalizm”. Bo liberałowie zostali przez politycznych przeciwników ubrani w szaty Baby-Jagi.
Rozmowa z prof. Frankiem Wilczkiem, fizykiem uhonorowanym Noblem, o tym, czy Wszechświat gra jak z nut
Co było naprawdę gwiazdą betlejemską? Kometa Halleya, uwieczniona przez Giotta na jednym z fresków kaplicy w Padwie? A może niezwykły układ planet? Symulacje komputerowe, pozwalające zobaczyć niebo nawet sprzed kilku tysięcy lat, skłaniają ku temu przypuszczeniu.
Autorom science fiction marzy się zbudowanie wehikułu czasu. Ale podróż w daleką przeszłość mogłaby zakończyć się nieprzyjemnie – na Ziemi żyły wtedy zwierzęta rodem z horroru.
Na polskich zboczach Śnieżnika rodzą się trzy wartkie strumienie: Kamienica, Kleśnica i Wilczka. Ich głębokie doliny mają swoje tajemnice, ale tylko Kleśnica odsłoniła prawdziwy sezam.
Rozmawiamy z trzema osobami, po których w mijającym roku medialny walec przejechał bodaj najdotkliwiej. Różne były tego powody, różny jest stopień psychicznych uszkodzeń, różne próby radzenia sobie z gigantycznym stresem. Jedno te trzy postaci, reprezentujące trzy kosmicznie odległe światy, łączy. Pytanie, które zadają sobie pewnie każdego dnia rano: Jak z tym żyć dalej?
Rozmowa z Mirosławem Garlickim, transplantologiem.
Nie jestem Larą Croft stworzoną w komputerze i wstawioną w telewizor – mówiła przed laty Kinga Rusin.
A gdyby tak założyć Centrum przeciw Wypędzeniom we Wleniu zamiast w Berlinie czy Wrocławiu? I niechby nosiło imię Marii Nikolin, która całe życie godziła przesiedlonych po wojnie Niemców i Polaków.
Co środę w szkolnej bibliotece gaśnie światło i rozpoczyna się seans. Na widowni zasiadają same niewidome i niedowidzące dzieci z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego we Wrocławiu.
Jeśli 13-letni Klimek Murańka wystartuje w styczniu w narciarskim Pucharze Świata, będzie najmłodszym, najmniejszym i najlżejszym zawodnikiem w takiej imprezie. Trzymajmy kciuki, bo nie zawsze z cudownych dzieci wyrastają wielcy sportowcy.
Cała Polska bała się o zdrowie Przemysława Salety, który oddał nerkę córce Nikoli. Zwyczajnie, bez rozgłosu, oferuje taki sam dar swym dzieciom wielu rodziców. A także krewnych. Nawet przyjaciół. Dar ze swego ciała, dar darów.
Bohaterami masowej, zmasakrowanej wyobraźni są głównie osoby znane z tego, że są znane, czyli celebryci, które to słowo wprowadziła do polszczyzny POLITYKA (37/06). Niezorientowanym – a obawiamy się, że wśród naszych czytelników może ich być niestety wielu – podsuwamy kolejną ściągę z życia sfer celebryckich. Żeby się nie kompromitowali podczas świątecznych rozmów...
Grzebanie w historii bywa niebezpieczne. Dowiadujemy się np., że pod niemiecką choinką śpiewamy niemieckie kolędy, że polska Wigilia, z siankiem pod obrusem, świętym Mikołajem za drzwiami (z Finlandii) i kutią (z Turcji), to obyczaj do nas przeszczepiony.
Swanetia to najbardziej niedostępna część Gruzji. Życie jest tu zbudowane na pięciu paradoksach.
