Polska mapa bezrobocia przypomina mozaikę depresji i nizin. Na samym dnie – obszary bezrobocia beznadziejnego: żadnych szans na jakiekolwiek zajęcie. To niektóre miasteczka zbudowane wokół upadłego dziś zakładu albo popegeerowskie wsie. Nieco wyżej – pierścienie małych miast, gdzie resztką sił ciągną nieliczni przedsiębiorcy, którzy w gruncie rzeczy są potencjalnymi ofiarami bezrobocia. Potem – duże miasta ze starym przemysłem już po albo tuż przed wielkimi zwolnieniami grupowymi. Wreszcie samotne wyspy – miasta wielkie, pozornie niezagrożone, ale i tam bytują rzesze półbezrobotnych, chwytających się jakichkolwiek zajęć. Oficjalnie mamy dziś 14-procentowe bezrobocie, ale 25 proc. to nie jest wcale najczarniejszy scenariusz, którym straszą dziś ekonomiści i politycy. Lecz bardziej jeszcze wstrząsające od statystyk są jednostkowe losy tej armii zdegradowanych. Jak się żyje bez pracy?
Juan Antonio Samaranch. Przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego
Ani w Hanoi, ani w Hoszimin, dawnym Sajgonie, prezydent Bill Clinton nie powiedział przepraszam. Przywódcy Wietnamu nie wspomnieli natomiast o odszkodowaniach. Trudny kompromis w imię świetlanej przyszłości?
Niewielką, ale wyraźną większością głosów Sejm odrzucił w ub. tygodniu projekt referendum o reprywatyzacji. Dawnym właścicielom i ich spadkobiercom wyczekującym od dziesięciu lat na ustawę reprywatyzacyjną do radości jednak daleko.
Rząd nareszcie przesłał do Sejmu projekt budżetu na 2001 r. Laików zdumiewa, że choć prognozowana dziura w budżecie – czyli różnica między dochodami i wydatkami – wzrosła w porównaniu z założeniami z lipca prawie dwukrotnie, z 11 do 21,7 mld zł, to wszystkie pozostałe wskaźniki pozostały zadziwiająco dobre. Fachowcy obawiają się, że nawet za dobre i że mogą się gwałtownie pogorszyć, jeśli runie wątła konstrukcja, na której się opierają.
Minister skarbu Andrzej Chronowski postanowił unieważnić umowę prywatyzacyjną PZU SA, na podstawie której 30 proc. akcji największej polskiej firmy ubezpieczeniowej kupiło konsorcjum Eureko-BIG Bank Gdański. Twierdzi, że chce w ten sposób odzyskać władzę nad PZU, która mu się słusznie należy. To pierwszy taki przypadek w historii polskiej prywatyzacji. Na oczach publiczności toczy się zażarta walka, której sens, nawet po lekturze pozwu, do którego udało nam się dotrzeć, trudno zrozumieć. Wygląda na to, że dla obu stron jest to walka o życie. Dokładniej: o PZU Życie.
Sejmowa komisja nadzwyczajna, przygotowująca ostateczny projekt ordynacji wyborczej do Sejmu i Senatu, organizuje nadzwyczaj interesujące seminaria przy nadzwyczajnym braku frekwencji. Można wręcz zaobserwować taką prawidłowość, że im głośniej i częściej mówi się o konieczności skrócenia kadencji Sejmu, tym o kworum w komisji trudniej. Brak ordynacji jawi się więc jako dodatkowy poselski immunitet, gwarancja trwania parlamentu.
Kolejny raz padł blady strach na zjadaczy mięsa w Europie. Choroba szalonych krów (BSE) na dobre przeniosła się z Wysp Brytyjskich na kontynent. Główny lekarz weterynarii kraju zamknął więc polskie granice przed importowaną z Francji wołowiną. W ten sposób – przynajmniej na jakiś czas – ograniczył jedno z istotnych zagrożeń. Kłopot w tym, że jest ich więcej. A nie wszystkie da się zmniejszyć w tak prosty sposób.
Jeden z koncernów farmaceutycznych zafundował kilkuset polskim lekarzom, którzy przepisali w minionym roku najwięcej recept na jego drogie leki, luksusowe wakacje w Portugalii. Grzegorz Opala, nowy minister zdrowia, po odbiór nominacji przyjechał wprost z lodowca, na którym za pieniądze firm farmaceutycznych szlifował narciarską formę. Poddawani nieustannej presji i pokusie lekarze wyraźnie pogubili się: coraz trudniej im ustalić, gdzie kończy się naturalna współpraca z producentami leków, a gdzie zaczyna korupcyjne uzależnienie. Może przyszła pora, aby ustalić to jasno i dobitnie?
W Ameryce remis. A przecież to wybory, a nie mecz, w którym na końcu jest dogrywka, a jak to nie pomaga – to strzelają rzuty karne. Oczywiście któregoś w końcu ogłoszą zwycięzcą, ale i tak będzie to werdykt typu remisowego, bo w Senacie chyba zbliża się remis idealny (50:50), a w Izbie Reprezentantów przewagą republikańską nie ma się co chwalić (220: 211). Jak rządzić w tych warunkach?
Smukła blondynka Swietłana Piesocka zrywa z siebie spódniczkę. Poprawia czarne, koronkowe majteczki, wsuwa palce pod paski frywolnego staniczka. – Czy podciągnąć wyżej pończochy? – wypytuje reżysera, który przygląda się jej krytycznie.
Od 1992 r. wszystkie swoje urlopy Chemouil spędzał w Tajlandii, szczególnie upodobawszy sobie plaże sex-kurortu Pattaya, gdzie o lekką (finansowo), łatwą i przyjemną przygodę nie było trudno.
[dla koneserów]
[dla każdego]
„Przedwiośnie” Żeromskiego jest powieścią o rozczarowaniach pierwszą wolnością, odzyskaną w 1918 r., a obronioną w 1920 r. Na podobną książkę o 1989 r. już nie czekamy, straciliśmy bowiem nadzieję, że kiedykolwiek zostanie napisana. W zastępstwie czeka nas ponowne spotkanie z „Przedwiośniem”, tym razem na ekranie. Byłem świadkiem powstawania kilku ostatnich scen filmu.
„Pod mocnym aniołem” to książka zdradliwa jak miód pitny albo tequila. Pije się przyjemnie, ale co potem, lepiej nie mówić. Pysznie było, a teraz czemu łeb chce oderwać?
[nie zaszkodzi przeczytać]
[warto mieć w biblioteczce]
Cykl brytyjskiej autorki Joanne K. Rowling o Harrym Potterze robi na świecie furorę. Mówi się o sprzedaniu 300 mln egzemplarzy czterech na razie tytułów (z planowanych siedmiu), przetłumaczonych na 35 języków. W ślad za popularnością przyszedł sukces finansowy: Rowling znalazła się na 25 miejscu listy „Forbesa” i na trzecim wśród najbogatszych ludzi Wielkiej Brytanii. Gazety obwołały cykl Rowling najbardziej obficie sprzedającym się bestsellerem w dziejach książki. Na czym polega tajemnica niesamowitej popularności Harry’ego Pottera?
Patriotyzm to idiotyzm – warknął do mikrofonu lokalnej rozgłośni radiowej młody chłopak tuż przed świętem 11 listopada. Jak mógł!? Wpadł w złe wpływy? Może wyszedł wprost z widowni spektaklu „Spaghetti i miecz” w Starym Teatrze, pełnego naigrawań z kombatanctwa i narodowej tromtadracji? Aliści oświadczenie chłopaka było przecież tylko odpowiedzią na pytania reporterki. A pytanie padło jedno, ciotczyno-pimczyne: „Czy kochasz Polskę?”. Zatem jeśli on z widowni, to pytająca wprost ze sceny musiała urwać się przed mikrofon. Ze sceny, na której z pompowania się ojczyźnianym frazesem Kazimierz Kutz zmontował cały kosmiczny cyrk.
„Dziękuję osobie takiej a takiej za udostępnienie mieszkania” – oto tekst, jaki pojawia się w zakończeniu filmu, uczestniczącego w konkursie kina amatorskiego Dyskusyjnego Klubu Filmowego Sztorm w Kołobrzegu. Impreza już z założenia ma zasięg ograniczony, niemniej pozwalam sobie zainteresować czytelników „Polityki” jej tegorocznymi wynikami.
Parlament dał popis niekompetencji lub też małej odporności na naciski. Sankcjonując ulgę podatkową w postaci bonów towarowych do hipermarketów, pozbawił budżet i ZUS setek milionów złotych. Przy okazji skazał na poważne kłopoty wielu właścicieli małych sklepów.
Hutę Katowice podzielono na trzy części, by łatwiej znaleźć dla niej inwestorów. Do pierwszej spółki miał wejść Corus, jeden z największych na świecie koncernów stalowych (powstał rok temu po fuzji British Steel i holenderskiej grupy Hoogovens). Ale właśnie wycofał się. Co w tej sytuacji zrobią włoski Danieli i brazylijski CVRD, przewidziane do drugiej i trzeciej spółki? Może się zdarzyć, że z tej prywatyzacyjnej ścieżki nie wpłynie ani złotówka.
Przypomnijmy głośny niedawno incydent. Znany malarz Leon Tarasewicz, pochodzący z Białostocczyzny, podkreślający swe białoruskie korzenie, odmówił w ramach protestu przyjęcia Nagrody Prezydenta Białegostoku. To jeden z nielicznych przykładów, by ukryte konflikty polsko-białoruskie wypłynęły na powierzchnię. Dlaczego Polakom i żyjącym w Polsce Białorusinom nieraz tak trudno zrozumieć się nawzajem?
Katie Couric, autorka porannego magazynu „Today” w amerykańskiej sieci telewizyjnej NBC, na oczach milionowej widowni poddała się kolonoskopii jelita grubego. Uznała, że to najlepszy sposób, by pozbawić Amerykanów wstydu i zachęcić ich do badania, które tysiącom ludzi może uratować życie.
Czy eutanazja jest morderstwem, czy wybawieniem bliźniego od potwornych męczarni? Czy w wypadku nieuleczalnej choroby mamy prawo decydować, kiedy i jak umrzemy? – po Raporcie (POLITYKA 46) dyskutowali nasi internetowi czytelnicy.
Tytuł artykułu Ewy Nowakowskiej „Podwyżki przez obniżki” (POLITYKA 41) nie odpowiada rzeczywistości – uważa Irena Dzierzgowska, sekretarz stanu w MEN.
Edyta była bardzo atrakcyjną kobietą. Wyszła za mąż za Krzyśka, kiedy on siedział w więzieniu.
W środę, 15 listopada 2000 r., w 395 odcinku telenoweli „Klan” artystka dramatyczna Małgorzata Drozd, grająca Irenę, sprzedawczynię w butiku Moniki (Izabela Trojanowska), straciła pracę. Nie tylko w fabularnej fikcji, ale i w serialu. Stało się tak za sprawą listów od wielu zawiedzionych fanek „Klanu”, którym Drozd, wynajęta przez „A-Z Sp. z o.o., przegródka 3, Warszawa”, zagwarantowała, że schudną „3–5 kilo tygodniowo nie stosując żadnej diety”.
Dwaj lekarze – ginekolog i laryngolog – naurągali organizacjom antyaborcyjnym. Sprawą zajął się sąd lekarski w Gdańsku, który niedawno postanowił ukarać doktorów za naruszenie dóbr Izby Lekarskiej oraz jej prominentnych przedstawicieli. Zdaniem sądu, naurąganie było mniej szkodliwe niż informowanie dziennikarzy o poczynaniach korporacyjnego wymiaru sprawiedliwości.
W dziedzinie ogrodów zoologicznych obowiązuje w Polsce wolny rynek. Pojawiają się parki safari o czysto komercyjnym profilu, prywatne kolekcje i hodowle dzikich zwierząt. Żeby założyć prywatny ogród zoologiczny, wystarczy zezwolenie od starosty.
Minister N. wracał kiedyś windą na salę obrad w towarzystwie litewskiego prezydenta Landsbergisa. Zaczynała się właśnie międzynarodowa konferencja zorganizowana w luksusowym wiedeńskim hotelu. Trzecim towarzyszem podróży w windzie był milczący czarnoskóry obywatel w zielonej szacie etnicznej. Kiedy rozluźnieni dyplomaci w garniturach pozwolili sobie na żartobliwe komentarze pod adresem sukni obywatela, ten nie wytrzymał. – Studiowałem w Warszawie – wyjaśnił najczystszą polszczyzną – a teraz jestem wiceprezydentem Namibii. Zdaje się, jedziemy na tę samą konferencję.
Wspomnienia lokatorów z budynków przejętych przez agencję nieruchomości i zarazem zakład pracy chronionej DEKO zaczynają się od tej samej sekwencji. „Pewnego dnia wszedłem do kamienicy i ku wielkiemu zdziwieniu zauważyłem, że zniknął korytarz prowadzący do mojego mieszkania”. Czasem znika dach, klatka schodowa, piwnice albo ubikacje, odcięty zostaje dostęp do wody, elektryczności i gazu.
Od lat gorące dyskusje w Polsce wzbudza dostępność w brytyjskim archiwum państwowym (Public Record Office – PRO) dokumentów dotyczących śmierci generała Władysława Sikorskiego. Ustalenia komisji RAF, które w 1943 r. przekazano rządowi polskiemu, miały zostać początkowo odtajnione po 50 latach. Odtajniono je wcześniej, ale nie wszystkie.
Rozmowa z neurobiologami: dr. hab. Marianem H. Lewandowskim i jego uczniem Krzysztofem Ptakiem, potrójnym doktorem
Nagrody MTV Europe
„Miasto powiat Ameryka”, scenariusz Tadeusz Smiarkowski, Rafał Geremek, reżyseria Tadeusz Smiarkowski. TS Film dla TVP 2
W starym dworzyszczu w mieście Braszow działa restauracja urządzona w stylu średniowiecznym. Pod kwaśną ciorbę i klopsiki z baraniny kwintet smyczkowy miejscowej filharmonii przygrywa gościom cygańskie kawałki; arie z „Traviaty” wykonują, przechadzając się między rzędami stolików, zawodowi śpiewacy operowi, a dwie sympatyczne gimnastyczki urozmaicają całość szpagatami i staniem na rękach. Wszyscy oni pracują tutaj, żeby dorobić i dociągnąć jakoś do pierwszego. Zagranicznemu klientowi przychodzi na myśl, że ów absurdalny koktajl cygańszczyzny, wysokiej sztuki i gimnastycznego wyczynu w średniowiecznych dekoracjach to metafora dzisiejszej Rumunii.
