Recenzja książki: Arturo Pérez-Reverte, „Ostatnia zagadka”

Niezliczeni pisarze mierzyli się ze spuścizną Arthura Conan Doyle’a, na każdy możliwy sposób parodiując, trawestując i miksując jego prozę.

Niezliczeni pisarze mierzyli się ze spuścizną Arthura Conan Doyle’a, na każdy możliwy sposób parodiując, trawestując i miksując jego prozę. Powieść Péreza-Revertego na tle wielu innych prób wyróżnia się z pewnością elegancją, jako hołd złożony nie tylko Sherlockowi Holmesowi, lecz także całej klasycznej literaturze kryminalnej. Funkcję Holmesa pełni tu Hopalong Basil, podstarzały aktor (jego pierwowzorem był Basil Rathbone), który grał detektywa w 15 ekranizacjach. Gdy w hotelu na greckiej wysepce, odciętej od świata przez sztorm, zamordowana zostaje brytyjska turystka, gwiazdor zostaje poproszony o przeprowadzenie dochodzenia. Może nie jest zawodowym śledczym, ale przecież czegoś się chyba na planie filmowym nauczył?

Arturo Pérez-Reverte, Ostatnia zagadka, przeł. Katarzyna Okrasko, Wydawnictwo ArtRage, Warszawa 2025, s. 344