Czym żyła w 2024 r. światowa historia? Oto przegląd wybranych przez nas nagrodzonych publikacji.
Dlaczego Polska nie powstała 14 kwietnia 966 r., Mieszko z zapałem handlował ludźmi, a granice jego kraju, które pokazujemy na mapach, są umowne? To wszystko tłumaczy archeolog prof. Przemysław Urbańczyk w rozmowie z Agnieszką Krzemińską.
Rzym był oligarchią. A cesarze mogą się dziś kojarzyć z figurą Donalda Trumpa – opowiada brytyjska klasycystka prof. Mary Beard.
Czytamy i recenzujemy książki: „Aleksandria. Miasto, które zmieniło świat” Islama Issy, „Łódź. Ziemia wymyślona” Błażeja Ciarkowskiego oraz „Wenecja: Od Marco Polo do Casanovy” Paula Stratherna.
Dla Ukraińców historia stała się jednym z frontów w trwającej wojnie przeciwko rosyjskiej agresji. Zyskuje na tym I Rzeczpospolita odkrywana jako wspólny projekt tworzących ją narodów.
Czytamy i recenzujemy książki: „Ziemie. Historie odzyskiwania i utraty” Karoliny Ćwiek-Rogalskiej, „Kto pisze naszą historię?” Andrzeja Nowaka oraz „Krew i zgliszcza. Wielka wojna imperiów 1931–1945” Richarda Overy’ego.
Rozmowa z dr Kamilą Łabno-Hajduk, laureatką tegorocznej Nagrody Naukowej w kategorii nauki humanistyczne.
Pewnie! Przekonują dr Agnieszka Jankowiak-Maik, Babka od histy, i Boguś Janiszewski, autorzy antypodręcznika „Skąd się wzięła Polska?”. Znani i lubiani twórcy i edukatorzy proponują, żeby historii Polski uczyć, unikając patosu i narodowego narcyzmu, trzymać się tego, co z pewnością wiadomo, a resztę dopowiadać ostrożnie. Językiem, który dla młodych jest naturalny, zrozumiały i dowcipny.
Gdy myślimy o Rumunii, staje nam przed oczami Vlad Palownik, ubrany w kostium hrabiego Drakuli, oraz komunistyczny dyktator Nicolae Ceaușescu. To już czyni jej obraz mrocznym i tajemniczym, ale też pokazuje, jak mało wiemy o historii tego kraju.
W epoce przemysłowej szacunek dla grobów żołnierzy nie znaczył wiele, a kości poległych, wydobywane nielegalnie z pól bitew, stanowiły cenny surowiec w produkcji cukru.