Nie milkną echa rosyjskiego ataku balistycznym pociskiem rakietowym, uważanym za międzykontynentalny, choć być może tylko średniego zasięgu. Sprawę zagmatwał sam Władimir Putin w swoim orędziu. Czy mamy się bać?
Cokolwiek to było – rosyjska Rubież czy jakiś jej irański lub północnokoreański odpowiednik – rakieta nie miała zniszczyć Dniepru. Jej głównym celem było wywołanie strachu przed III wojną światową. Rosja zastosowała klasyczny overkill: przesadę przekraczającą próg desperacji. Jak do tego podejdzie Zachód, Kijów i Donald Trump?
W 2022 r. trwały rozmowy pokojowe, dziś już kompletnie zapomniane. Czego wówczas chciała Rosja? Właśnie ujawniono ostatni z trzech projektów porozumienia. Spełnienie tych warunków oznaczałoby poddanie Ukrainy z opóźnionym zapłonem. Na jakiś rok. Potem Moskwa by ogłosiła, że Ukraina nie wypełnia umowy i knuje.
Ukraińcy zaczęli nieźle, ale jak skończą? Co zdecyduje o sukcesie rakietowych uderzeń na Rosję? Oto siedem kwestii, które będą teraz ważniejsze od wystrzałów. Warto mieć je z tyłu głowy.
Ukraina ginie i próbuje wszelkich sposobów, by uratować własny naród. Nikt nie ma już wątpliwości, że kontynuacja dotychczasowych działań to prosta droga do jej upadku. A co czeka państwa zachodnie, jeśli nie postawią Rosjanom bariery w Ukrainie?
Pytanie, kto będzie odbudowywał Ukrainę, wcale nie jest bez sensu. Giną żołnierze i cywile. Rosja powinna zapłacić za każdy dzień wojny, za zniszczone nadzieje i życiorysy. Naiwniakiem okazał się ten, kto uwierzył Kremlowi.
Stany Zjednoczone wyraziły zgodę na użycie uzbrojenia dalekiego zasięgu przeciwko celom na terenie Rosji. W ślad za tym poszli Brytyjczycy i Francuzi, którzy ogłosili to samo, choć oficjalnie do tej pory tego nie zabraniali. Co właściwie Ukraina może atakować?
Według doniesień Rosja otrzymała od Korei Północnej ok. 50 dział samobieżnych M1989 Koksan kal. 170 mm. Jednocześnie prezydent Wołodymyr Zełenski przyznał, że spada morale ukraińskiej armii, m.in. z powodu skrajnego przemęczenia żołnierzy.
Mówi się ostatnio o problemach z ukraińskim dowodzeniem, co ma wynikać z przyczyn strukturalnych. Żeby to wyjaśnić, najpierw musimy wprowadzić czytelników w tajniki wojskowej organizacji.
Warto zwrócić uwagę, że Rosjanie nie nacierają na całym froncie. Wybierają określony odcinek i na nim prowadzą intensywne działania. Ale nie dlatego, że brakuje im ludzi. Przyczyną jest raczej rosyjska logistyka i jej ograniczenia.