Prezydent w dwupaku

Małżeństwa w polityce

W USA obowiązuje limit dwóch kadencji prezydenckich, ale Bill Clinton ma szansę wejść do Białego Domu na trzecią, a może i czwartą. Oczywiście jako mąż Hillary Clinton, która przewodzi w wyścigu o nominację prezydencką demokratów i jeśli tylko pokona partyjnego konkurenta Baracka Obamę, ma duże szanse na zwycięstwo.

Z protokolarnego punktu widzenia Bill Clinton zostałby Pierwszym Dżentelmenem, męskim odpowiednikiem Pierwszej Damy, ale jego polityczna pozycja byłaby znacznie silniejsza niż męża Angeli Merkel, z którym Clintonowi przyszłoby zabijać czas podczas wizyt żony w Berlinie. Hillary zastrzega co prawda, że w razie zwycięstwa to ona będzie rządzić krajem, ale Bill już teraz jest jej najważniejszym doradcą. A ci bywają często bardzo wpływowi.

Wyborcy pani Clinton najwyraźniej nie mają z tym problemu – wręcz cieszą się, że kandydatka będzie mogła liczyć na doświadczenie męża. Hillary chce zagospodarować małżonka tak, jak wykorzystywano innych byłych prezydentów – powierzając mu specjalne misje dyplomatyczne. Popularność Clintona i jego zamiłowanie do polityki mogą jednak sprawić, że w oczach świata stanie się kimś pomiędzy sekretarzem stanu a wiceprezydentem USA. To dla wyborców, a zwłaszcza samej pani Clinton, może być już trudniejsze do przełknięcia.

Clintonowie to nie jedyna power couple w światowej polityce.

W Argentynie Nestor Kirchner przekazał niedawno władzę swojej żonie Cristinie, która jesienią wygrała wybory prezydenckie. W Rosji media rozważały niedawno – choć w sposób czysto teoretyczny – szanse wyborcze Ludmiły Putin. W odróżnieniu od swoich naśladowczyń, Clinton jest jednak samodzielnym politykiem, a nie tylko żoną odcinającą kupony od popularności zdobytej u boku męża.