668. dzień wojny. Czarny dzień rosyjskiego lotnictwa. Nowoczesne bombowce padły pod Chersoniem
Zima nie sprzyja działaniom manewrowym na większą skalę. Rosjanie wprawdzie atakują, ale większych zmian nie ma. Znów przesunęli się nieco pod Awdijiwką, ale obrońcy nadal się trzymają. Więcej o sytuacji na froncie jutro.
Bomba o potwornej sile rażenia
Rosyjskie lotnictwo zaczęło używać bomb kierowanych z modułami UMPK (Unificorowanyj Moduł Planirowania i Korekcji), specjalnym elementem modyfikacyjnym, który można doczepić do zwykłej bomby odłamkowo-burzącej FAB-500 lub ciężkiej lotniczej FAB-1500. Liczba wskazuje na kategorię masową (wagomiar) w kilogramach, FAB to Fugasnaja Awiacjonnaja Bomba (burząca bomba lotnicza). Moduły dostosowano też do bomb OFAB-250.
Bomby FAB-500 produkowano masowo w różnych odmianach, najpopularniejsze to FAB-500M-62, a w magazynach zalega ich mnóstwo. Sam zrzucałem takie bomby na poligonie Nadarzyce, a gdy nieistniejący już pułk z Piły przypadkowo wrzucił serię do jeziora tuż obok, to na okoliczne lasy posypały się ryby i wylał muł. Siła rażenia 300 kg heksogenu (materiału silniejszego od trotylu), która bombę wypełnia, jest potworna. Odłamki rozlatują się na 2,5 km od miejsca wybuchu. Czołg w pobliżu przeturla się jak zabawka.
Po dołączeniu modułu UMPK bomba staje się jeszcze groźniejsza. Specjalny układ sterowania GPS (lub rosyjskim Glonass) z komputerem i sterami aerodynamicznymi sprawia, że może spaść 3–5 m od wprowadzonych współrzędnych. Nie trzeba celować, wystarczy zrzucić bombę mniej więcej w kierunku celu. UMPK zawiera też drugi element – parę rozkładanych skrzydeł o niewielkiej (2,5 m przednie, 1 m tylne) rozpiętości.
Dlatego zrzucone z prędkością 900–1000 km/h z wysokości ok.