Brazylia i Argentyna myślą o wspólnej walucie. Miałaby się nazywać sur (hiszp. południe) i wspierać wzajemny handel. To idea prezydentów Luiza Inácio Lula da Silvy i Alberto Fernándeza, którzy nie wykluczają, że w przyszłości sur mógłby stać się pieniądzem całego kontynentu. Zapowiedzi lewicowych polityków nie przypadły jednak do gustu ekonomistom, i to chyba ze wszystkich stron branżowych barykad.
Noblista Paul Krugman uznał pomysł za okropny i bezmyślny ekonomicznie. Tak jak on większość ekspertów uważa koncepcję za „surrealistyczną” choćby z tego powodu, że wspólny pieniądz może służyć tylko gospodarkom jakkolwiek ze sobą zsynchronizowanym, a to nie jest przypadek Ameryki Płd. Cykle gospodarcze biegną tu niezależnie, biegunowo inne są poziomy długu. Różna jest wysokość stóp procentowych i inflacji. Brazylijska w 2022 r. sięgnęła 6 proc., argentyńska przebiła 90 proc. Za nową walutą musiałby stać nowo powołany bank, ten należałoby dokapitalizować, a Argentyna – która bankrutowała ok. 10 razy w ciągu ostatnich dwóch wieków – nie ma z czego wykładać. Wreszcie niewielka i niezrównoważona jest dwustronna wymiana, tylko 15 proc. argentyńskiego eksportu, głównie produktów rolnych, trafia do Brazylii. W drugą stronę jedzie jedynie 4 proc. eksportu brazylijskiego i przeważnie są to paliwa oraz dobra przemysłowe.
Lula da Silva i Fernández argumentują, że pora, by między dwiema największymi gospodarkami Ameryki Płd. budować strefę wolności gospodarczej wolnej od dolara amerykańskiego, ryzyka kursowego oraz kosztów wymiany na reala i peso. Zresztą to nie jest pierwszy raz – oba kraje przymierzały się do stworzenia wspólnej waluty w latach 80., miała się nazywać gaucho, na cześć pasterzy bydła z trawiastego pogranicza.