Piłka marynowana
Pickleball, czyli piłka marynowana. Czy nowa sportowa moda sklei Amerykę?
Pickleball, po naszemu dosłownie marynowana piłka, to skrzyżowanie tenisa, ping-ponga i badmintona. Boisko z grubsza takie jak do badmintona, siatka jak do tenisa, a rakieta to bliska krewna paletki pingpongowej. Piłka wykonana jest z perforowanego lekkiego plastiku. Nawet wśród pionierów tej gry nie ma zgody co do genezy nazwy tej hybrydy. Urodziła się w 1965 r. na wyspie Bainbridge, w pobliżu Seattle. Głównie z potrzeby zabawienia znudzonych dzieci.
Sport powoli nabierał popularności, ale prawdziwego kopa dał marynowanej piłce dopiero Covid-19, kiedy ludzie – złaknieni kontaktu z innymi, a jednocześnie świadomi potrzeby zachowania bezpiecznej odległości – znaleźli w pickleballu receptę na społeczną izolację.
Dziś to najszybciej rozwijający się sport w Ameryce, uprawia go tu już ponad 4,8 mln ludzi. A narodowe federacje powstały w 70 krajach. W Pszczynie, w województwie śląskim, zarejestrowano Stowarzyszenie na rzecz Rozwoju Pickleballa „Polski Pickleball”. Sprzęt jest tani: zestaw dwóch paletek i czterech piłek kosztuje 60 dol. Entuzjaści oczami wyobraźni widzą już rozdanie medali na letniej olimpiadzie w Los Angeles w 2028 r. Szacuje się, że do końca dekady w pickleball grać będzie na świecie 40 mln ludzi.
O walorach tej gry rozpisują się lekarze, psychologowie, a ostatnio nawet politolodzy. Wedle badań Western Colorado University średnia rytmu serca i spalanie kalorii kwalifikuje ten sport, w wydaniu amatorskim, do grupy aktywności o umiarkowanej intensywności, czyli do tej samej rodziny co joga, szybki marsz czy gimnastyka w wodzie. Godzina gry co drugi dzień przez sześć tygodni skutkuje obniżeniem poziomu cholesterolu i poprawą ciśnienia krwi. Ponieważ rakieta jest mała, marynowana, sprzyja zarówno koordynacji ręka – oko, jak i nerwowo-mięśniowej.