Ucichł ogień dział i wyrzutni rakietowych, a rosyjskie pociski kierowane z samolotów i okrętów spadają jakby rzadziej. Kijów nie jest jednak w stanie świętować. W podstołecznej Buczy widok jak z horroru: martwi ludzie na ulicach, zwłoki powiązane drutem, czasem nagie. Część zakopano w płytkich zbiorowych grobach, resztę pozostawiono. Prokurator generalna Ukrainy mówi o ponad 400 ofiarach.
Splamieni tą zbrodnią Rosjanie odstąpili, a w ręce Ukraińców przeszło kilkadziesiąt miasteczek kijowskiej aglomeracji, których nazwy w ostatnich tygodniach oznaczały ciężkie walki, exodus cywilów i katastrofalne zniszczenia. Wyzwolone są Irpień, Bucza, Gostomel, Borodzianka, nawet Wyszogród na północnym zachodzie od Kijowa, gdzie Rosjanie weszli z Białorusi i gdzie stanęli zaledwie 20 km od centrum stolicy. Przez kilka tygodni zamienili te spokojne wcześniej sypialnie Kijowa w ruiny. Wchodzący do osmalonych budynków ukraińscy żołnierze zastali makabryczny widok, ogołocone z mebli i sprzętów mieszkania, zaminowane piwnice.
Na wschodzie Rosjanie odstąpili od Browarów, miasta strzegącego głównego kierunku nieudanej rosyjskiej ofensywy. Odblokowany został Czernihów, którego nie oddała walcząca tam od początku wojny ukraińska 1. brygada pancerna. Dalej na północ, w kierunku granicy z Białorusią, jeszcze w weekend trwało polowanie na uciekających Rosjan. Moskwa próbuje maskować porażkę, twierdząc, że odwrót był zamierzony i przebiega zgodnie z planem. 2 kwietnia ukraińska wiceminister obrony Hanna Maljar ogłosiła, że cały obwód kijowski jest wolny od okupantów. Klęska ataku na Kijów to najważniejsze strategiczne zwycięstwo Ukraińców w tej wojnie.
Oddech dla Kijowa oznacza nadchodzący atak na wschodzie. Rosyjskie wojska próbują wziąć Donbas w imadło.