Macedonia ostatni raz przeprowadziła spis powszechny w 2002 r. (tylko Ukraina o rok wcześniej), więc dane statystyczne są mocno niepewne. Oficjalnie ma 2,08 mln ludności. Ale zdaniem Apostola Simovskiego, doświadczonego szefa Państwowego Urzędu Statystycznego (cytowanego przez „Economista”), Macedończyków jest prawdopodobnie ok. 1,5 mln, co zdecydowanie poprawiałoby wszelkie wskaźniki per capita, z PKB włącznie. A dodatkowo blisko 100 tys. ma unijne paszporty bułgarskie i ucieka ze statystyk. Spis miał się już dokonać w 2011 r., ale cztery dni przed końcem został wstrzymany. Miejscowi Albańczycy wpisywali na listy wszystkich swoich jak leci, również tych, którzy od wielu lat mieszkali za granicą, aby było ich jak najwięcej; w odpowiedzi Macedończycy zaczęli dopisywać swoich z zagranicy (a obie diaspory są bardzo liczne), powstał skandal i kryzys – i spisywanie zostało przerwane. W spisie z 2002 r. Albańczyków było 25 proc., i na tej podstawie uzyskali rozmaite prawa mniejszości, choć systematycznie domagają się więcej.
Po latach wyznaczono nowy spis na pechowy kwiecień 2020 r., miał zostać przeprowadzony według kryteriów unijnego Eurostatu (że nie liczy się ten, kto ponad rok przebywa za granicą). Ale wcześniej na znak protestu, że Unia nie wyznaczyła Macedonii, obecnie Zachodniej, terminu rozpoczęcia negocjacji członkowskich, do dymisji podał się premier Zoran Zaew. Przyspieszone wybory wyznaczono na wspomniany kwiecień, więc spis przesunięto na po wyborach, aby kryteriami zajął się już nowy parlament. Ale z powodu koronawirusa także wybory zostały przełożone, więc i spis musi poczekać, pewnie do przyszłego roku. Generalnie trzeba się pospieszyć, bo od roku więcej Macedończyków umiera, niż się rodzi (te dane są akurat pewne), więc za jakiś czas nie będzie już prawie kogo liczyć.