W Medjugorje przez 40 lat miało być 40 tys. objawień – taką przynajmniej liczbę podają media śledzące sprawę rzekomego ukazywania się tam Matki Bożej. Z tego samego powodu do Medjugorje w Bośni i Hercegowinie wybiera się arcybiskup Henryk Hoser, od maja papieski wizytator w tym miejscu.
Ma dopilnować opieki duszpasterskiej nad pielgrzymami. Misja Hosera nie obejmuje zbadania wiarygodności samych objawień Matki Bożej. Kościół instytucjonalny dotąd nie zajął tu oficjalnego stanowiska. Sam arcybiskup również, ale opowiada mediom, że za cud uważa liczne nawrócenia odwiedzających miejscowość.
Fenomen Medjugorje polega na tym, że rzekome objawienia trwają nieprzerwanie od 1981 r. Mimo to trzy kościelne komisje, które je badały, nie potwierdziły ich nadprzyrodzonego charakteru. Czwarta, mianowana przez papieża Benedykta XVI w 2010 r., pracowała pod kierownictwem kardynała Camillo Ruiniego, ale jej ustaleń nigdy nie upubliczniono. Ich treść musi być znana obecnemu papieżowi, który stwierdził, że Medjugorje zasługuje na opiekę duchową i wsparcie. Z przecieków wynika, że komisja skłaniała się do uznania autentyczności objawień, które miały się zdarzyć sześciorgu młodych ludzi w ciągu dziesięciu dni, poczynając od 24 czerwca 1981 r. Ten pierwszy rozdział historii należy oddzielić od wydarzeń następnych, których autentyczność jest, zdaniem papieskiej komisji, wątpliwa. Franciszek ma podobne zastrzeżenia. Wracając w zeszłym roku z Fatimy, papież powiedział dziennikarzom, że woli widzieć w Matce Bożej matkę Kościoła i wiernych, a nie telegrafistkę, która codziennie o określonej godzinie wysyła nam wiadomość.