Do długiej listy fikcyjnych krain we wschodniej Europie doszła Wiejsznoria, wymyślona, razem z Wesbarią i Lubenią, przez rosyjskich sztabowców na potrzeby ćwiczeń wojskowych Zapad 2017, rozpoczynających się na Białorusi 14 września. Wiejsznoria ma zdradziecko zaatakować Białoruś, a rosyjska armia przyjść z odsieczą. Poprawność geopolityczna wymaga, aby takie wymyślone nazwy z niczym się nie kojarzyły, a już najmniej z którymś z sąsiadów; i tu Moskwa osiągnęła cel. Troszkę gorzej poszło z granicami: na mapach sztabowych Wiejsznoria leży w północno-zachodniej Białorusi, a jej granica pokrywa się z przedwojenną linią graniczną Polski z Sowietami. A z kolei Wesbaria i Lubenia leżą na terenie Polski i Litwy.
Ale mniejsza o to. Bo Wiejsznoria (po białorusku: Wiajsznoryja) zrobiła piorunującą karierę w internecie; trochę jak u nas San Escobar. Stworzono jej historię, hymn i flagę. Jedni jej wygrażają, że podniesiona ręka na Białoruś zostanie odcięta; inni na odwrót: apeluje do Wiejsznorian, aby byli dzielni i wyzwolili Białoruś spod dyktatury. Powstała nawet aplikacja dla Białorusinów chcących się ubiegać o wiejsznorskie obywatelstwo i paszport. A fikcyjne ministerstwo obrony zachęca, że każdy białoruski dezerter zostanie powitany „gulaszem, miodem i chlebem ze słoniną”.
Ogólnie byłoby bardzo wesoło, gdyby z wrześniowych manewrów nie wiało grozą. Tylko do transportu sprzętu na Białoruś potrzeba będzie 5 tys. wagonów. Według Moskwy w manewrach weźmie udział 250 czołgów i 12,7 tys. żołnierzy (co nieprzypadkowe, bo konwencja wiedeńska OBWE od 13 tys. uczestników nakłada wymóg dopuszczenia zagranicznych obserwatorów). Zachodni eksperci podważają te oficjalne dane jako nawet 10-krotnie zaniżone. Stosunki Mińska z Moskwą niby są wzorowe, ale pojawiają się też rysy: choćby niedokończona baza lotnicza w Bobrujsku, która miała przygarnąć rosyjskie Su-30.