Nowym premierem Indii będzie nacjonalista Narendra Modi, reprezentant Indyjskiej Partii Ludowej (BJP), dotąd pozostającej w opozycji. Oddano na nią prawie co drugi głos i BJP ma nie lada legitymację, skoro uprawnionych było 814 mln osób, a w sumie zagłosowało 551 mln. Partia Modiego zdobyła większość parlamentarną, co uchroni ją przed koniecznością zawiązywania kłopotliwych niestabilnych koalicji, i tym samym odniosła zwycięstwo w rozmiarach niewidzianych w Indiach od 30 lat. Tym bardziej spektakularne, że zmarginalizowała konkurencję, w tym dynastię Gandhich i ich Indyjski Kongres Narodowy, dominujący w politycznym krajobrazie kraju od czasu uzyskania niepodległości.
Do tego sukcesu przyczyniły się skandale korupcyjne z udziałem członków Kongresu i sam Modi. Odbył setki spotkań podczas kampanii, żaden inny indyjski polityk nie był wcześniej tak aktywny. Wyborców uwiodły jego obietnice o rychłym powrocie koniunktury gospodarczej. Głosowano z nadzieją, że Modi powtórzy sukces rządzonego przez niego od ponad dekady stanu Gudżarat. Jednak Indie przechodzą przez najpoważniejszy kryzys w XXI w. i rząd będzie musiał podjąć wiele trudnych decyzji zmierzających m.in. do obniżki wysokiej inflacji. Nacjonalistyczna BJP dumna jest z tego, że głosowano na nią powszechnie – od pałaców po slumsy – i teraz obiecuje wszystkim grupom społecznym równe traktowanie. Ma to dotyczyć również licznych mniejszości religijnych obawiających się jednak, że Modi, oskarżany o to, że 12 lat temu nie powstrzymał gudżarackiego pogromu muzułmanów, wcale takiej rękojmi nie daje.