Komisja Europejska zakazała krajom członkowskim wszelkiej współpracy z instytucjami i przedsiębiorstwami izraelskimi znajdującymi się na terenach okupowanych, czyli na Zachodnim Brzegu oraz we Wschodniej Jerozolimie. Zakaz ten obejmuje finansowanie inicjatyw gospodarczych i naukowych, przyznawanie stypendiów i nagród oraz wspomaganie organizacji związanych z ruchem osadników.
W nieoficjalnych rozmowach członkowie gabinetu premiera Beniamina Netanjahu określili tę decyzję jako „polityczne trzęsienie ziemi”. Po raz pierwszy bowiem Komisja warunkuje podpisanie jakiejkowiek umowy z Izraelem opatrzeniem jej klauzulą ograniczającą współpracę krajów unijnych wyłącznie do przedsiębiorstw i instytucji znajdujących się na obszarze kontrolowanym przez Izrael przed wojną sześciodniową z czerwca 1967 r.
Podpisanie takiej umowy przez stronę izraelską będzie równoznaczne z przyznaniem, iż osiedla na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie nie stanowią integralnej części Państwa Izrael, co jest z gruntu sprzeczne z oficjalną polityką rządu i jego stanowiskiem w rokowaniach z Autonomią Palestyńską. Usilne starania premiera Netanjahu oraz wiceministra spraw zagranicznych Zeewa Alkina nie zmieniły stanowiska Komisji Europejskiej.