Po pegeerze w rollercoasterze
Po pegeerze w rollercoasterze. Wiejskie parki rozrywki wyrastają w całym kraju jak grzyby po deszczu
Media właśnie obiegła wiadomość, że Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie odniosła się pozytywnie do planu budowy parku rozrywki w Łutynówku, popegeerowskiej wsi pod Olsztynkiem. W sąsiedztwie Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej oraz obszaru Natura 2000. Parkowi z główną atrakcją w postaci wieży swobodnego spadania o wysokości 150 m mają towarzyszyć hotele, przystań na 10 statków, pola golfowe, tory wyścigowe i inne cuda. Zgoda RDOŚ jest obwarowana różnymi wymogami mającymi służyć ochronie zwierząt i siedlisk przyrodniczych. Były obawy, czy inwestycji nie przeszkodzi sąsiedztwo żółwia błotnego, którego rezerwat jest niedaleko.
Lokalni włodarze kibicowali budowie. Przyrodnicy kibicują żółwiowi, którego podobno widywano także w jeziorze Wentyk, sąsiadującym z przyszłym siedliskiem rozrywki. Docelowo park zajmie 185 ha ziemi po dawnym pegeerze, z czego ok. 100 ha przewidziano do zabudowy. Inwestorem jest spółka z Grupy PTAK SA, która całkiem niedawno (w 2021 r.) uruchomiła park Mandoria w Rzgowie, koło Łodzi. Ten w Łutynówku będzie dużo większy.
Gdzie spojrzeć – park
– To najszybciej rozwijający się segment atrakcji turystycznych, zarówno pod względem liczby, jak i frekwencji – mówi o parkach rozrywki dr hab. Zygmunt Kruczek, prof. AWF w Krakowie. – Jest zapotrzebowanie na tego typu atrakcje. Wpisują się one w wymyśloną przez ekspertów od turystyki regułę trzy razy E, od angielskich słów: Education (edukacja), Entertainment (rozrywka) i Excitement (ekscytacja). Oczywiście turystyka w formule trzy razy S, czyli Sun – słońce, Sand – piasek, Sea – morze, nie umarła. Ale ludzie coraz bardziej preferują aktywność, kontakt z dziedzictwem kulturowym, przyrodą, a także parki rozrywki.