Biskupi przechodzą na emeryturę. Takich luksusów nie ma w Polsce nikt

Zbliża się czas odejścia na emeryturę kilku najważniejszych polskich hierarchów. Mają na co czekać. Tak luksusowych warunków nie ma żadna inna grupa zawodowa w Polsce. Sami je sobie zapewnili.

Łukasz Rayski Pensje urzędujących hierarchów wyznacza kuria, czyli w gruncie rzeczy oni sami.

Chodzi o dokument z 2013 r.: „Ofiarują wspólnocie swoją mądrość i doświadczenie. Status biskupów seniorów diecezjalnych i pomocniczych”. Wydany został przez konferencję biskupów podczas Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski.

We wprowadzeniu hierarchowie powołują się na adhortację apostolską Jana Pawła II, w której pisze: „Biskupi emeryci to kategoria pasterzy zasługujących na szczególną uwagę. (…) Cały Kościół żywi głęboki szacunek dla tych naszych braci, którzy pozostają ważnymi członkami Kolegium biskupów oraz jest im wdzięczny za posługę pasterską, którą spełniali i nadal pełnią, ofiarując w ten sposób wspólnocie swoją mądrość i doświadczenie. Niech kompetentna władza docenia to ich osobiste dziedzictwo duchowe, w którym zachowana jest drogocenna pamięć Kościołów, którym przewodzili przez lata. Należy podjąć wszelkie starania, by zapewnić im pogodę ducha i środki materialne w ludzkim kontekście, co do którego rozsądnie wyrażą pragnienie”. Wszystko to ma zapewnić biskupom emerytom ich diecezja.

A według wspomnianego dokumentu „drogocenna” jest nie tylko pamięć biskupów emerytów, ale także ich utrzymanie. Emerytowany hierarcha ma, oprócz zwykłej emerytury płaconej przez ZUS, otrzymywać stałe wynagrodzenie w wysokości pensji, którą dotychczas pobierał (z zachowaniem zasady rewaloryzacji). Oprócz tego mieszkanie „zapewniające mu godne życie”. W obrębie mieszkania powinna być możliwość urządzenia kaplicy ze wszystkimi uprawnieniami przewidzianymi przez Kodeks Prawa Kanonicznego, łącznie z przechowywaniem Najświętszego Sakramentu. Do tego koszt codziennego wyżywienia, opłata wszelkich rachunków (prąd, ogrzewanie, woda, gaz, usuwanie odpadów). A w przypadku istnienia ogrodu w obrębie zajmowanej posesji – jego utrzymanie.