Jak się leczy na Stadionie? „Wstyd mi, że w tym uczestniczę”

Doktor M. leczy na Narodowym. Zaprosił mnie do Regent Warsaw Hotel, jednego z droższych w stolicy. To tutaj zakwaterowano personel szpitala tymczasowego.

Na Narodowym są nowoczesne respiratory, najdroższy sprzęt medyczny, ale prawie nie ma pacjentów. Niektórzy lekarze dyżurują w pustych sektorach. Zarobki personelu są wysokie, koszty funkcjonowania ogromne: – Chciałem panu o tym opowiedzieć, bo mi wstyd, że w tym uczestniczę.

PAWEŁ RESZKA: Ładny apartamencik.
LEKARZ Z NARODOWEGO: Tak, większy niż mieszkanie, które wynajmujemy z żoną.

Hotel też niczego sobie.
Warszawa, pięć gwiazdek. Salon, sypialnia, wielka łazienka. Nie spodziewałem się tego. Myślałem, że będę mieszkał w kilkuosobowym pokoju. W jakimś akademiku. Albo w niższym standardzie.

Rozumiem, że by to panu nie przeszkadzało.
Zapisywałem się do pracy w szpitalu tymczasowym. W czasie szalejącej pandemii. Szczególnie nie myślałem o wygodach. Swoją drogą, po drugiej stronie ulicy jest hotel Belweder, gdzie mieści się izolatorium covidowe. Przyzwoity, trzy gwiazdki. Moglibyśmy tam mieszkać. Myślę, że nikomu by to nie przeszkadzało.

Czyli mieszka was tu więcej?
Dwa piętra są wydzielone dla personelu Szpitala Narodowego. Lekarze, pielęgniarki, ratownicy, strażacy. Wszyscy pojedynczo. W podobnych warunkach.

Po co pan się zapisał do pracy?
Jestem rezydentem. Pracuję w szpitalu wojewódzkim na SOR-ze. Akurat z województwem, z którego przyjechałem, wirus obszedł się stosunkowo łagodnie.