Niedawno Szwedzi postanowili pozbyć się ze swojego języka prawniczego słowa „rasa”. Uznali, że budzi złe skojarzenia i emocje, w dodatku jest przestarzałe i dawno temu zostało zdyskredytowane, dlatego należy je zastąpić bardziej neutralnymi wyrażeniami.
Wiadomo, że i w języku polskim są słowa, które ze względu na niezdrowe emocje, jakie budzą, dobrze byłoby usunąć nie tylko z ustawodawstwa, ale i z języka publicznej debaty. Mówi się, że kontrowersyjnym słowem jest np. słowo „żyd”, które brzmi niepolsko i posiada charakter jątrzący. Wiele osób zapewnia, że osobiście nie ma nic przeciwko temu słowu, ale nawet te osoby przyznają, że antagonizuje ono Polaków, niezdrowo podnosi temperaturę dyskusji, nie sprzyja racjonalnej wymianie poglądów, a jego użycie w debacie bywa objawem utraty rozumu.
Oczywiście szansa na to, że „żyd” zniknie z języka debaty, jest niewielka, bo zdaniem prawdziwych Polaków po wyeliminowaniu tego słowa Polak z Polakiem nie będzie miał o czym rozmawiać i jakakolwiek debata straci sens. Są zresztą podejrzenia, że właśnie o to chodzi Żydom domagającym się wycofania słowa „żyd” z języka, co oczywiście powinno być mocnym argumentem na rzecz tego, aby tego słowa nie wycofywać. Można się co najwyżej zastanowić nad wycofaniem słowa „żydy”, którego i tak używają wyłącznie osoby prymitywne, niewykształcone, przepojone nienawiścią do wszystkich i wszystkiego.
W niektórych środowiskach panuje opinia, że poziom publicznej debaty obniżają słowa „Bóg” oraz „Jezus Chrystus”. Publiczne wyskakiwanie z takimi słowami przy każdej okazji i tłumaczenie wszelkich zjawisk za ich pomocą uważa się za irytujące, nieracjonalne, a nawet obrażające inteligencję.