Marzena Czarnecka jest rządowym eksperymentem. Trafiła do ekipy Donalda Tuska nie jako koalicyjna polityczka, lecz z rekomendacji Borysa Budki, jako profesor od transformacji energetycznej. Dostała nieistniejący resort, z kompetencjami pożyczonymi od innych ministrów (głównie klimatu i środowiska), bo nie zdołano znowelizować ustawy o działach. A w końcu przydzielono jej sublokatorski lokal w budynku zarządu Polskiej Grupy Górniczej w Katowicach.
Ministerstwo Przemysłu jest w rzeczywistości ministerstwem górnictwa. Poza węglem zajmuje się także innymi paliwami, jak ropa, gaz i wodór, ale tych jak wiadomo mamy niewiele. Nowy resort ma też zająć się atomem. To kolejne źródło energii, którego nie mamy, a możemy na nie liczyć dopiero po 2040 r., jak zapowiada szefowa resortu. Rząd PiS wprawdzie obiecywał, że pierwsza elektrownia jądrowa ruszy już w 2033 r. a najdalej w 2035, ale Marzena Czarnecka jest realistką i tłumaczy, że tak szybko takiej inwestycji zrealizować się nie da. Jednak deklaruje, że chce przekształcać energetykę węglową w atomową. To pierwsze od czasów PRL pozawarszawskie ministerstwo. I Marzena Czarnecka musiała je sobie sama najpierw zorganizować, więc urzędowanie zaczęła dopiero w marcu.
Pani profesor i jej szef
„Jestem przekonany, że Śląsk może stać się znowu przemysłowym sercem nie tylko Polski, ale też Europy. Nowoczesnym, nieobarczonym złymi zaszłościami. Prof. Marzena Czarnecka, wybitna specjalistka m.in. od kwestii energetycznych, kobieta stamtąd, będzie odpowiedzialna za konstrukcję tego ministerstwa tak szybko, jak to możliwe. Ono będzie koordynowało też działania na rzecz Śląska, na rzecz wykorzystania środków na sprawiedliwą transformację” – zapowiadał premier Donald Tusk.
Ślązaczka z urodzenia (rocznik 1969), jest profesorem Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, gdzie kieruje katedrą transformacji energetycznej na Wydziale Gospodarki Przestrzennej i Transformacji Regionów.