Niepokoją nas zmiany klimatu, ale i szybki wzrost cen. Czy można budować w sposób przyjazny dla środowiska, a zarazem mniej kosztowny? Czy można pogodzić ekonomię z ekologią?
Znajdujemy się na rozdrożu, ścierają się między sobą wartości ekologiczne i ekonomiczne. Co wybrać? Odpowiedź jest prosta. Społeczna odpowiedzialność biznesu powinna uwzględniać zarówno potrzebę stosowania zrównoważonych, przyjaznych środowisku rozwiązań, jak i stałego obniżania kosztów ich wytworzenia.
Jak w praktyce wygląda to poszukiwanie rozwiązań zrównoważonych?
W Saint-Gobain pracujemy nad nowymi technologiami wytwarzania, szukamy alternatywnych źródeł energii i gazu, dokładnie analizujemy każdy etap cyklu życia instalowanych rozwiązań. Poświęcamy wiele uwagi fundamentom zdrowego budynku, bo redukcja hałasu, komfort termiczny, właściwa wilgotność, wentylacja mają ogromny wpływ na dobrostan jego użytkowników. Wierzę, że w perspektywie czasu korzyści zrównoważonego rozwoju przewyższą koszty poniesione w związku z jego implementacją. Użycie odpowiednich materiałów przyczynia się bowiem do obniżenia kosztów eksploatacji budynku.
Jakie rozwiązania okażą się jednocześnie efektywne i korzystne finansowo?
Chociażby promowane przez Saint-Gobain lekkie budownictwo szkieletowe i prefabrykowane. Oferujemy klientom pełny wachlarz rozwiązań zrównoważonych i atrakcyjnych ekonomicznie. To m.in. lekkie ściany osłonowe i działowe. Te i podobne konstrukcje mają niższy ślad węglowy, ich transport jest tańszy. Co więcej, budownictwo prefabrykowane spełnia standardy obiektów energooszczędnych i nZEB (o niemal zerowym zapotrzebowaniu na energię). Dzięki odpowiednim systemom pozyskiwania energii odnawialnej i materiałom, które cechuje doskonała izolacyjność termiczna, budynek może być w pełni niezależny energetycznie, zatem niedrogi w utrzymaniu. To z kolei oznacza, że koszty jego wybudowania w niedługim czasie zwrócą się – i to z nawiązką.
Czy ograniczenie emisji dwutlenku węgla to największe wyzwanie w historii firmy?
Zadanie ograniczania emisji gazów cieplarnianych, w tym CO2, wyznaczyliśmy sobie już kilka lat temu. Obowiązek jego realizacji ustanawiają nie tylko dokumenty unijne, ale i opracowana przez nas strategia Grow & Impact. Dowodem na to, że na rozwiązania przyjazne środowisku stawiamy od dawna, jest umieszczenie Grupy Saint-Gobain na liście Climate Change A List. W 2013 r. produktom marki ISOVER wystawiono pierwsze w Polsce Deklaracje Środowiskowe Produktów (EPD) dla materiałów budowlanych.
Obecnie zdecydowana większość naszych rozwiązań ma ten certyfikat, a będzie ich więcej, bo nieustannie dążymy do poszerzania portfolio prośrodowiskowych wyrobów. Kilka tygodni temu przeprowadziliśmy we Francji pierwszą całkowicie neutralną klimatycznie produkcję szkła płaskiego „zero-carbon”. Z uwagi na skalę naszych działań przemysłowych redukcja emisji CO2 z pewnością stanowi wyzwanie, zwłaszcza pod względem technologicznym. Ale nie nazwałabym go największym w historii. Najważniejsze i najbardziej wymagające są takie zadania jak odpowiedzialne przywództwo na rynkach, na których działamy, prowadzenie dialogu ze wszystkim interesariuszami, zabieranie głosu w debacie publicznej – przykładem takiego działania jest nasz projekt Polskie Miasta Przyszłości 2050 (www.miastaprzyszlosci2050.pl). Realizując te zadania, możemy podnosić świadomość i naszych klientów, i klientów końcowych, brać aktywny udział w dyskusjach z organizacjami pozarządowymi oraz organami państwa. To wszystko robimy konsekwentnie od lat.
Jak zmieniają się oczekiwania i wymagania architektów i klientów? Jakie zmiany wprowadza Saint-Gobain, by im sprostać?
Świadomość projektantów i klientów w zakresie stosowania prośrodowiskowych rozwiązań wzrasta, jednak w mojej opinii dzieje się to zbyt wolno. W przypadku budownictwa komercyjnego trudno obecnie znaleźć biurowiec czy obiekt handlowy, który nie byłby certyfikowany wielokryterialnie, np. w BREEAM czy w LEED. Jeśli zaś chodzi o budownictwo mieszkaniowe, ocena środowiskowa stanowi wciąż rzadkość. By zachęcić inwestorów do przyjrzenia się śladowi węglowemu budynku, przygotowaliśmy z Krajową Agencją Poszanowania Energii raport „Ślad węglowy domu jednorodzinnego pod lupą – dowiedz się jak budować odpowiedzialnie”. Pokazujemy w nim, jak materiały zwiększające efektywność energetyczną budynku, pomagają obniżyć jego ślad węglowy. Przekonujemy klientów, że wybudowanie domu „zero-carbon” to powód do dumy. Należy pamiętać, że od 2030 r. wszystkie nowe projekty będą musiały mieć obliczony ślad węglowy. Warto zatem już teraz poszerzać swoją wiedzę na ten temat.
Skąd pomysł na międzynarodowy konkurs architektoniczny dla studentów?
Przyszłość spoczywa w rękach młodych specjalistów, dlatego szerzenie wiedzy o zrównoważonym budownictwie i umożliwienie studentom architektury wykazania się nią w praktyce traktujemy priorytetowo. Architecture Student Contest (ASC) organizujemy już od 2004 r.
W ramach konkursu studenci prezentują przed jury autorskie projekty – pomysły, jak aktywnie wpływać na świat i przywracać do życia zdegradowaną tkankę miejską. Każdego roku zadanie konkursowe jest inne, tym razem dotyczyło zaprojektowania przestrzeni w sąsiedztwie dworca kolejowego Warszawa Wschodnia – zgodnie z wizją Warszawy neutralnej klimatycznie 2050 oraz strategią #Warszawa2030. Studenci musieli też obliczyć ślad węglowy dla obiektu. W tym celu udostępniliśmy wszystkim zespołom specjalne narzędzie – program One Click LCA.
Konkurs ASC jest doskonałym przykładem na to, że zaawansowana technologia jest przyjacielem planety, a opracowane przy jej udziale innowacyjne rozwiązania czynią świat piękniejszym miejscem do życia, i lepszym – dla nas i dla przyszłych pokoleń.