Rozpędzająca się pandemia sprawia, że coraz więcej osób trafia na kwarantannę – oni lub ich domownicy mieli kontakt z osobą, u której potwierdzono zakażenie koronawirusem. W połowie października liczba osób objętych kwarantanną waha się pomiędzy 200 a 350 tys. dziennie. Dla wielu z tych osób niemożność opuszczenia domu oznacza brak możliwości wykonywania pracy. Co wtedy?
Czytaj także: Nie będzie lockdownu, będzie breakdown. Gospodarka pod respiratorem
Komu przysługuje świadczenie z tytułu kwarantanny?
Kwarantanna czy okres izolacji w domu jest traktowany podobnie jak choroba – osobom objętym ubezpieczeniem chorobowym przysługuje wówczas wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy. Aby je otrzymać, należy przekazać decyzję inspektora sanitarnego o kwarantannie lub objęciu izolacją domową do pracodawcy, zleceniodawcy lub Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (to ostatnie dotyczy osób samozatrudnionych). Można to zrobić drogą elektroniczną, np. wysyłając do ZUS skan lub zdjęcie decyzji wraz z odpowiednim drukiem. W przypadku pracowników przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy z powodu choroby (lub kwarantanny) w ciągu roku wynagrodzenie chorobowe wypłaca pracodawca. Względem pracowników po 50. roku życia to 14 dni. Potem ciężar wypłat przejmuje na siebie ZUS, ale wysokość świadczenia nie zmienia się – wynosi ono 80 proc. przeciętnego wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy. Tak więc osoba, która przed kwarantanną nie brała żadnych zwolnień chorobowych, otrzyma pieniądze od pracodawcy, a osoba, która np. w styczniu złamała rękę i nie pracowała z tego powodu przez miesiąc, dostanie zasiłek z ZUS.