Szczepienia przeciw C19. Drugie dawki niezgodnie z ChPL

Rząd szczepi niezgodnie z zaleceniami producentów szczepionek

19 maja 2021

Druga dawka szczepionki przeciw koronawirusowi powinna być podana ściśle według zaleceń zawartych w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Wojciech Habdas / Agencja Gazeta

Po jakim czasie najlepiej podać drugą dawkę szczepionki przeciw covid-19? Zdania są podzielone, podejście w różnych krajach inne, a na dodatek zmienne. Wiadomo jednak, jak podawano drugą dawkę w badaniach klinicznych, jaką obserwowano wówczas skuteczność, a także – jakie dawkowanie jest zalecane w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Większość potencjalnych szczepionek przeciw covid-19, nad którymi pracowano w 2020 r., miała być z założenia dwudawkowa i w takim modelu prowadzone były dla nich badania kliniczne. Jedynym preparatem jednodawkowym, który dotychczas uzyskał pozytywną rekomendację Europejskiej Agencji Leków (EMA), jest oparta na technologii wektorowej szczepionka firm Janssen i Johnson & Johnson. W przypadku pozostałych trzech: opracowanych przez BioNTech/Pfizer, Modernę i Oxford/AstraZenekę, punkt szczepień musimy odwiedzić dwa razy. To bardzo ważne, by otrzymać drugą dawkę, bo tylko wtedy cykl szczepienia można uznać za zakończony. To, ile czasu zmuszeni jesteśmy poczekać na drugą dawkę, jest zależne nie tylko od typu szczepionki, ale także od okresu, w którym podano nam pierwszą. Tymczasem w przeciągu niespełna pół roku już dwukrotnie zmieniono w Polsce podejście do tej kwestii.

Czytaj także: Unia stawia na mRNA. Czy to koniec szczepionek wektorowych?

Kiedy zmiana nie jest konieczna, koniecznie należy niczego nie zmieniać

Pierwotnie drugą dawkę szczepionki mRNA produkcji BioNTech/Pfizer podawano po 21 dniach, a opracowany w tej samej technologii preparat Moderny, jak również szczepionkę wektorową AstraZeneki – po 4 tygodniach. Jednak w marcu 2021 r. odstęp między dawkami wydłużono, w przypadku szczepionek mRNA i AstraZeneki odpowiednio do 6 i 12 tygodni.

Piotr Rzymski

Doktor habilitowany nauk medycznych, profesor Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, biolog środowiskowy i medyczny, współautor kilkuset publikacji naukowych, wykładowca i popularyzator nauki. Dyrektor Naukowy międzynarodowej sieci badawczej Universal Scientific Education and Research Network (USERN), ekspert unijnej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych (REA), ekspert zewnętrzny WHO ds. toksyn sinicowych. Stypendysta Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej i MNiSW. Nagrodzony tytułem Lider Roku 2021 w Ochronie Zdrowia w kategorii Zdrowie Publiczne. Zdobywca Nagrody Głównej w konkursie Popularyzator Nauki. Od 2020 r. klasyfikowany w rankingu 2 proc. najlepiej cytowanych naukowców na świecie opracowywanym przez Uniwersytet Stanforda i wydawnictwo Elsevier. Od 1998 r. jeździ po świecie na koncerty The Rolling Stones. Kolekcjoner płyt gramofonowych, człowiek lasu i gór, od lat otoczony przez przygarnięte koty.