Nie dla psa rower? Dla psa! Coraz częściej zabieramy pupila na urlop. W drodze dzieją się rzeczy magiczne

Coraz częściej spędzamy urlop ze swoimi psami. Dlaczego więc nie wybrać się z czworonogiem na rower?

Kajtek ma kilkanaście lat, a za sobą dziesięć wypraw rowerowych i kilka tysięcy kilometrów „w łapkach”. On biegnie za wami? – pyta czasem ktoś ze zdziwieniem lub niepokojem, gdy widzi nas na kempingu albo podczas postoju na leśnej polanie. Kiedy odpowiadamy, że jeździ w koszyku, pada tradycyjny żarcik: „Ech, takiemu to dobrze!”. Od kilku lat mamy nadzieję, że tak właśnie jest.

Kajtek to nieduży kundelek adoptowany w czasie pandemii. Mieści się w średniej wielkości wiklinowym koszu ze specjalną kratką przypinaną skórzanymi paskami. Kratka na pierwszy rzut oka nie wygląda zachęcająco, ale spełnia kilka ważnych funkcji: w razie wywrotki zapewnia psu względne bezpieczeństwo; służy za stelaż do rozwieszenia chustki chroniącej czarne futerko przed słońcem; w czasie deszczu wiążemy zaś do niej folię NRC, by pasażer nie zmókł.

Podobne kosze do mocowania na kierownicy lub bagażniku są dostępne na polskim rynku od kilku lat. Niektóre zamiast kratki mają inne zapięcie, które zapobiega wyskoczeniu lub wypadnięciu psa przy ostrzejszym hamowaniu – dotyczy to szczególnie modeli na kierownicę, czyli przeznaczonych dla najmniejszych psów (i kotów). Nieco większe zwierzęta wygodniej jest wozić z tyłu. Tu także pojawiają się ograniczenia: największy dostępny w sklepach kosz wytrzyma ciężar do 15 kg. By wybrać się na rower z większym zwierzęciem, trzeba zdecydować się na przyczepkę.

Jeśli zostaniemy przy koszu i chcemy ruszyć na dłuższy wypad, pozostaje kwestia zamontowania sakw. By pomieścić wszystko na jednym rowerze, potrzebne są dwa tylne bagażniki: na głównym, przykręcanym do tylnych widełek ramy, zawieszamy sakwy, a do drugiego, przytwierdzonego do sztycy (czyli wspornika siodełka), mocujemy kosz. W naszym przypadku to nieco chałupnicze rozwiązanie sprawdza się dobrze.