Arnold uradzi
Schwarzenegger radzi, jak żyć długo i dobrze. No to sprawdźmy, czy ma to sens
Całkiem niedawno ukazała się w Polsce książka Arnolda Schwarzeneggera pt. „Przydaj się. Siedem zasad lepszego życia”. Tytuł mówi sam za siebie – to kompleksowy poradnik w turboamerykańskim stylu, dającym się sprowadzić do hasła „chcieć to móc”. Sam Arnold jest złotym dzieckiem kapitalizmu, które spełniło swój młodzieńczy american dream: wspinał się po szczeblach kariery jako imigrant bez pieniędzy i znajomości. Skoro jednak Schwarzenegger największe sukcesy odnosił dekady temu, to czy taka lektura może jeszcze komukolwiek dziś się przydać?
Jeśli ktoś spodziewa się, że będzie to autobiografia wzbogacona uniwersalnymi poradami, to jest dokładnie odwrotnie – to uniwersalny poradnik wzbogacony gdzieniegdzie anegdotami. Konstrukcja książki oraz jej przesłanie przypominają klasyk literatury motywacyjnej, czyli „Siedem nawyków skutecznego działania” Stephena Coveya. Słowem: znajdź cel w życiu i zacznij do niego dążyć. I koniecznie daj znać wszystkim dookoła, że istniejesz i warto cię słuchać. Oraz, oczywiście, jeszcze ci za to zapłacić.
Arnold zatem przekonuje, że każdy z nas ma potencjał i zdolność do tego, by odnieść w życiu sukces (jakkolwiek definiowany i mierzony). Twierdzi też, że zawsze i w każdej sytuacji mamy wybór. Nikt nas na przykład nie zmusza do tego, żeby zamiast pójść na trening, zamówić cheeseburgera.
Tu się myli: czasem ktoś lub coś nas jednak zmusza. Eksperymenty neurologiczne jasno pokazują, że wystarczy niekiedy lekka stymulacja elektryczna maleńkiego fragmentu mózgu, by zupełnie zmienić wybory, jakich dokonujemy w danej sytuacji. A co najlepsze, nadal uważamy te decyzje za własne! Niektóre bakterie jelitowe są zdolne do produkcji substancji, które popychają nas do jedzenia słodkich rzeczy – bakterie uwielbiają cukier.