To trzeci pełnometrażowy film Tomasza Wasilewskiego, niespełna 36-letniego reżysera z Inowrocławia, nominowanego w ubiegłym roku do paszportu POLITYKI za gejowski dramat „Płynące wieżowce”. „Zjednoczone stany miłości” zrealizowane w minimalistycznej, surowej estetyce rumuńskiej nowej fali (operatorem jest Oleg Mutu, autor zdjęć głośnych „4 miesięcy, 3 tygodni i 2 dni” Cristiana Mungiu), kojarzyć się też mogą z „Dekalogiem” Kieślowskiego. W trzech nowelach rozgrywających się we wnętrzach peerelowskiego blokowiska (akcja toczy się tuż po przełomie 1989 r.) bohaterkami są dojrzałe kobiety, fantastycznie zagrane przez Julię Kijowską, Magdę Cielecką, Dorotę Kolak i Martę Nieradkiewicz. Każda przeżywa dramat odrzucenia, emocjonalnego odepchnięcia przez kochaną osobę.
Wasilewski pokazuje różne, skomplikowane warianty miłosnych tragedii, skazujących na samotność w monotonnej rzeczywistości, gdzie moralnym drogowskazem są tyleż przydatne, co naiwne kazania księdza namawiającego, by śmiało podążać za głosem serca. Zderzenie gorzkiej prawdy ludzkich uczuć z naiwnymi wyobrażeniami o nich to tylko jeden z atutów poruszającego filmu, który ostro działa na wyobraźnię. Do bólu szczery, na tyle blisko przedstawia życie erotyczne bohaterek, że można usłyszeć niemal szelest ich skóry.
Główny zwycięzca Berlinale, włoski dokumentalista Gianfranco Rosi, który dwa lata temu niespodziewanie wygrał festiwal wenecki dekadencką „Rzymską aureolą”, i tym razem idealnie trafił w nastroje ulicy. Uhonorowany Złotym Niedźwiedziem dokument „Fuocoammare” opisuje napiętą atmosferę związaną z kryzysem uchodźczym. Poetycka impresja z Lampedusy – najbardziej obleganej śródziemnomorskiej wyspy, która stanowi upragniony cel dla tysięcy imigrantów, powstawała metodą cierpliwej obserwacji mieszkańców przez półtora roku.