Gwiazdki śmierci
Wybitni kucharze rezygnują z wyścigu o gwiazdki i rankingi
Violier, 44-letni Szwajcar francuskiego pochodzenia, osiągnął wszystko, o czym może marzyć kucharz. W 1996 r. trafił do restauracji L’Hôtel de Ville w Crissier koło Lozanny, która rok po jego przyjściu dostała trzecią gwiazdkę w przewodniku Michelin. Tam pod okiem dwóch mistrzów Frédy’ego Girardeta i Philippe’a Rochata doskonalił warsztat, aż w 2012 r. wraz z żoną Brigitte przejął kuchnię.
Grudzień zeszłego roku był dla tego zapalonego myśliwego i mistrza potraw z dzikiego ptactwa uwieńczeniem sukcesów – wydał książkę „La cuisine du gibier à plume d’Europe”, jego restauracja w rankingu „La Liste” uplasowała się na pierwszym miejscu, a on zaś zyskał miano najlepszego kucharza świata. Violier uchodził za ambitnego i zrównoważonego, więc gdy 31 stycznia znaleziono jego ciało ze strzelbą u boku, cały światek grande cuisine zaniemówił. Na pogrzebie wśród 1500 żałobników byli m.in. dwaj „kucharze stulecia” – Girardet, który jako pierwszy w 1975 r. zdobył dla L’Hôtel de Ville trzy gwiazdki, i francuski telewizyjny celebryta Joël Robuchon. Ponieważ nikt nie chciał komentować wydarzenia, media same zaczęły snuć przypuszczenia, co też pchnęło utytułowanego szefa kuchni do tak desperackiego kroku.
Jak nie depresja, to przekręt
Najpierw pojawiły się podejrzenia, że przyczyną była wizja utraty gwiazdki, skoro do samobójstwa doszło na dzień przed premierą tegorocznej biblii smakoszy dla Francji. Aż się prosiły odniesienia do wydarzenia z 2003 r., kiedy to zastrzelił się Bernard Loiseau, szef kuchni trzygwiazdkowej La côté d’or w Saulieu w Burgundii. Spekulowano wówczas, że przyczyną samobójstwa było odebranie przez Gault&Millau (drugi prestiżowy francuski przewodnik) 2 punktów z 19 i strach przed utratą gwiazdki Michelin.