Zanim skończą państwo czytać ten tekst, hiszpański przedsiębiorca Amancio Ortega wzbogaci się o setki tysięcy dolarów, bo nad jego modowym królestwem, jak niegdyś nad Imperium Brytyjskim, nigdy nie zachodzi słońce. Gdy zamykają się butiki Zary rozsiane po Chinach, Indiach czy Japonii, pracują już setki sklepów w Europie, a przed witrynami w Nowym Jorku, Rio de Janeiro czy Mexico City przechadzają się pierwsi klienci. Całą dobę działa wirtualna Zara, czyli sklep internetowy. Marka należy do założonej w 1985 r. przez Ortegę firmy Inditex Group, podobnie jak Zara Home, Bershka, Pull&Bear, Stradivarius, Oysho, Massimo Dutti oraz Uterqüe. Pod tą ostatnią nazwą kryje się sieć sklepów z odzieżą i dodatkami i tylko jej – spośród całej z oferty Inditexu – nie znajdziemy w Polsce. W sumie jest u nas 248 butików należących do hiszpańskiej firmy: najwięcej lokali z szyldem Stradivarius (72), Bershka (50) i Zara (46). Na świecie liczba sklepów przekracza 6300 w ponad 80 krajach i w tym roku ma wzrosnąć o kolejne 500.
Formalnie Ortega jest na emeryturze, bo jego obowiązki przejął w 2011 r. Pablo Isla, ale ma ponad połowę udziałów w firmie i wciąż pracuje na jej dobrobyt, dość często odwiedzając kwaterę główną firmy w Arteixo. Majątek Hiszpana wyceniany jest na 64 mld dol. Szybko rośnie. W 2012 r. wynosił 37 mld, a w 2013 r. już 57 mld. Dla porównania: do drugiego na liście bogaczy, Meksykanina Carlosa Slima Helu, brakuje mu 8 mld, by przebić Billa Gatesa – 12 mld.
Założona w 1975 r. Zara zaczynała skromnie, by przez niecałe trzy dekady zmienić światową modę. I to nie dzięki genialnym krawcom, jak Paul Poiret, Christian Dior, Cristóbal Balenciaga czy Yves Saint Laurent. Amancio Ortega nie zajmuje się projektowaniem. Ba, nic nie wiadomo o tym, aby w ogóle umiał szyć.