Brawurowy jak Szekspir
Recenzja spektaklu: „Historia Henryka IV”, reż. Ivan Alexandre
Pełny tytuł szekspirowskiej inscenizacji w Teatrze Polskim brzmi: „Historia Henryka IV z opisem bitwy pod Shrewsbury między księciem Henrykiem a lordem Henrykiem Percym wraz z szelmostwami sir Falstaffa”. Spektakl trwa proporcjonalnie długo, trzy i pół godziny, a jednak się nie dłuży. Nie o wielu dziełach można to powiedzieć, zwłaszcza oglądanych na tej scenie. To zasługa samego Szekspira, który wydarzenia z kronik historycznych przekuł we wciągającą opowieść, gdzie perspektywa polityczna łączy się i uzupełnia ze skomplikowanymi relacjami rodzinnymi, wzniosłe z niskim, patos z humorem, honor ze zdradą i oportunizmem. Ale wyrazy uznania należą się także Piotrowi Kamińskiemu za brawurowy przekład żywego i malowniczego wiersza Szekspira (pojedynek na wyzwiska między księciem Henrykiem a sir Falstaffem to prototyp raperskich dissów). Równie dobrze się „Henryka IV” ogląda: Antoine Fontaine na wielkiej i wyposażonej w obrotówkę scenie zbudował scenografię monumentalną i minimalistyczną jednocześnie.
William Szekspir, Historia Henryka IV, reż. Ivan Alexandre, Teatr Polski w Warszawie