Mityczna ofiara przemocy

Recenzja spektaklu: „Maria de Buenos Aires”, reż. Wojciech Faruga

4 kwietnia 2023

„Maria de Buenos Aires”, reż. Wojciech Faruga Natalia Kabanow

Dekoracje abstrakcyjne, dużo tańca, a przede wszystkim znakomity śpiew.

Tango-operita, jak został określony ten utwór, tworzy mit i opowiada o nim w sposób poetycki i nieco hermetyczny, jeśli chodzi o słowo (tekst: Horacio Ferrer) – jednak muzyka jest, jak to twórczość autora nuevo tango, namiętna, choć też na swój sposób wyrafinowana. Dlatego interesowali się nią nie tylko wykonawcy tanga, lecz także bardziej ambitni artyści z Gidonem Kremerem na czele. Realizacja na scenie kameralnej Opery Narodowej opiera się na dramaturgii Mikity Ilyinchyka, Białorusina działającego obecnie w Bydgoszczy, podobnie jak reżyser Wojciech Faruga, a choreografię stworzył Krystian Łysoń. Tytułowa Maria to bohaterka plebejska, grzeszna i święta, kochana i nienawidzona, umierająca parę razy i powracająca jako duch i alegoria miasta fascynującego i piekielnego.

Astor Piazzolla, Maria de Buenos Aires, reż. Wojciech Faruga, Teatr Wielki – Opera Narodowa

Polityka 15.2023 (3409) z dnia 04.04.2023; Afisz. Premiery; s. 81

Oryginalny tytuł tekstu: "Mityczna ofiara przemocy"

Wojciech Faruga

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.