Opowieść o Stefanii Grodzieńskiej – mistrzyni satyry obyczajowej, felietonistce, kronikarce, współzałożycielce Teatru Syrena – miała być aktualna. Joanna Drozda odbija w jej życiorysie trud walki o siebie we współczesnej Polsce, gdy jest się kobietą, osobą z mniejszości, artystką. Najdosadniej wypada temat cenzury, z odniesieniami do krakowskich „Dziadów” w kupletach w stylu: „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, nie daj się cenzorskiej mendzie”. Poczucie humoru staje się orężem. Najazd Rosji na Ukrainę, z wojennym koszmarem, ale też ośmieszającymi agresora memami dał kolejne piętro aktualności tej historii, która zaczyna się w kabaretach międzywojennej Warszawy i toczy w schronach podczas bombardowań, w getcie, a potem w peerelowskiej szarzyźnie.
Piplaja, scen., teksty piosenek i reż. Joanna Drozda, muz. Tomasz Filipczak, Teatr Syrena w Warszawie