Dokument bez tytułu
Paszporty POLITYKI

Wojciech Grudziński

Nominacja w kategorii Scena: Wojciech Grudziński

Wojciech Grudziński Wojciech Grudziński Leszek Zych / Polityka
Karierę choreografa rozwija od 2013 r., dziś jego spektakle wyróżniają się nie tylko świetną choreografią i wykonaniem, ale także przemyślaną dramaturgią.
.Polityka .
.Polityka .

Tancerz i choreograf, twórca spektakli, których cechami wspólnymi są, obok wykonawczej wirtuozerii, sięganie do osobistych doświadczeń oraz poczucie humoru. „Rodos”, zrealizowany w 2019 r. w Komunie Warszawa pierwszy zespołowy spektakl Wojciecha Grudzińskiego – wcześniej tańczył w przedstawieniach innych choreografów oraz tworzył projekty solowe – tytuł wziął od skrótu oznaczającego Rodzinne Ogródki Działkowe Otoczone Siatką. W tej scenerii rozgrywała się szalona, działkowa wersja „snu nocy letniej”, psychodeliczno-queerowa rewia, w której performerom towarzyszył m.in. łabędź ze zużytych opon samochodowych. W „Dance Mom” (2021 r., Nowy Teatr w Warszawie i Teatr im. Żeromskiego w Kielcach), eksplorującym relacje matki i syna, intymnym i wzruszającym, występował z tancerką, kontratenorem i własną matką, z wykształcenia ekonomistką.

W rozwijanym podczas warsztatów z amatorami „Studium ukłonów” kontekst jest społeczny: ukłon jako ruch wykonywany przez mniejszości wobec większości. Najnowszy, solowy, spektakl „Threesome/Trzy” (szwajcarski festiwal Belluard Bollwerk i warszawski Nowy Teatr) bywa opisywany jako „mglisty pośmiertny balet, wyparta spuścizna, reenactment, somatyczny rabunek i transformacja” czy „taneczno-seksualny egzorcyzm”. Grudziński w brawurowy, poruszający, a momentami też zabawny sposób przywołuje w nim duchy baletmistrzów Teatru Wielkiego z czasów PRL: Stanisława Szymańskiego, Wojciecha Wiesiołłowskiego i Gerarda Wilka, stając się medium dla ich – często przemilczanej – queerowości.

Inspiracją do zajęcia się biografiami mistrzów była warszawska Szkoła Baletowa, którą Grudziński (ur. w Warszawie w 1991 r.), skończył, by następnie postawić na taniec współczesny i na Holandię (studia w Rotterdam Dance Academy i DAS Graduate School w Amsterdamie). Brał udział w przedstawieniach takich choreografów, jak Jérôme Bel czy Dries Verhoeven, jest artystą zrzeszonym z Frascati Producties w Amsterdamie. Karierę choreografa rozwija od 2013 r., dziś jego spektakle wyróżniają się nie tylko świetną choreografią i wykonaniem, ale także przemyślaną dramaturgią (Joanna Ostrowska, Paweł Soszyński, Klaudia Hartung-Wójciak), oryginalną muzyką (Wojtek Blecharz, Lubomir Grzelak) czy projekcjami wideo (Rafał Dominik).

Partnerem kategorii SCENA jest Miasto Białystok

www.bialystok.pl

Partner kategoriiPartner kategorii

Ponadto zgłoszeni zostali:

Barbara Bendyk (reżyserka), Natan Berkowicz (twórca wideo), Michał Buszewicz (dramatopisarz, reżyser), Wojciech Dolatowski (aktor), dyrekcja i zespół Teatru im. Słowackiego w Krakowie, Maciej Gorczyński (reżyser), Agnieszka Jakimiak (reżyserka), Marianna Linde (aktorka), Ramona Nagabczyńska (choreografka, tancerka), Mateusz Pakuła (dramaturg, reżyser), Maja Pankiewicz (aktorka), Agnieszka Przepiórska (aktorka), Maciej Stroiński (tłumacz), Grupa Artystyczna Teraz Poliż

Oni nominowali:

Jan Błaszczak (dwutygodnik.com, „Tygodnik Powszechny”), Rafał Bryndal („ZAiKS Wiadomości”), Jacek Cieślak („Rzeczpospolita”), Katarzyna Czajka-Kominiarczuk (Zwierz Popkulturalny), Anna S. Dębowska („Gazeta Wyborcza”), Łukasz Drewniak (Akademia Teatralna w Warszawie), Gabi Drzewiecka (Chillizet, TVN, Glamour, trójkąt na YT), Mirosław Filiciak (Uniwersytet SWPS), Jacek Hawryluk (Polskie Radio), Barbara Hollender („Rzeczpospolita”), Alek Hudzik (mintmagazine.pl), Katarzyna Janowska (onet.pl, „Newsweek”), Rafał Kamecki (artinfo.pl), Eliza Kącka (UW), Piotr Kofta (krytyk niezależny), Piotr Kosiewski („Tygodnik Powszechny”), Dariusz Kosiński („Tygodnik Powszechny”, UJ), Zofia Król (dwutygodnik.com), Monika Kwaśniewska-Mikuła („Didaskalia”, UJ), Łukasz Maciejewski (Szkoła Filmowa w Łodzi, interia.pl), Jakub Majmurek („Krytyka Polityczna”), Paulina Małochleb (UJ, blog „Książki na ostro”), Jacek Marczyński („Rzeczpospolita”), Alicja Müller („Didaskalia”), Katarzyna Niedurny (dwutygodnik.com, Podcast Teatralny), Michał Nogaś (Polskie Radio Trójka), Marta Perchuć-Burzyńska (TOK FM), Anita Piotrowska („Tygodnik Powszechny”), Karolina Plinta (Magazyn Szum), Iza Pogiernicka (twitch.tv/9kier, „CD-Action”), Adriana Prodeus („Kino”, „Vogue”), Piotr Sadzik (UW), Anna Sańczuk / Maciej Ulewicz (Kultura do Kwadratu), Paweł Schreiber (UKW), Barnaba Siegel („CD-Action”), Karol Sienkiewicz („Gazeta Wyborcza”), Jędrzej Słodkowski („Gazeta Wyborcza”), Krzysztof Stefański („Ruch Muzyczny”), Rafał Syska (Narodowe Centrum Kultury Filmowej w Łodzi), Wojciech Szot („Gazeta Wyborcza”, blog „Zdaniem Szota”), Jarek Szubrycht („Gazeta Wyborcza”), Agnieszka Szydłowska (Polskie Radio Trójka), Bogna Świątkowska („Notes na 6 Tygodni”), Jan Topolski („Glissando”), Grażyna Torbicka (niezależna krytyczka, dyrektorka festiwalu Dwa Brzegi w Kazimierzu i Janowcu nad Wisłą), Michał Walkiewicz (krytyk niezależny), Marcin „Flint” Węcławek (CGM, polityka.pl), Marlena Wieczorek (meakultura.pl), Michał Radomił Wiśniewski (dwutygodnik.com, polityka.pl), Kinga A. Wojciechowska („Presto”), Elwira Wojtunik (Fundacja Photon, Patchlab Digital Art Festival) oraz dziennikarze działu kultury POLITYKI.

Polityka 50.2024 (3493) z dnia 03.12.2024; Paszporty POLITYKI 2024; s. 83
Oryginalny tytuł tekstu: "Wojciech Grudziński"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kultura

Czytamy i oceniamy nowego Wiedźmina. A Sapkowski pióra nie odkłada. „Pisanie trwa nieprzerwanie”

Andrzej Sapkowski nie odkładał pióra i po dekadzie wydawniczego milczenia publikuje nową powieść o wiedźminie Geralcie. Zapowiada też, że „Rozdroże kruków” to nie jest jego ostatnie słowo.

Marcin Zwierzchowski
26.11.2024
Reklama