Jerzy Pilch urodził się w 1952 r. w Wiśle. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jako poeta zadebiutował w 1969 r. na łamach tygodnika „Na przełaj”. W latach 1975–1985 był pracownikiem Instytutu Filologii Polskiej UJ. Od 1978 – członkiem redakcji dwutygodnika „Student”.
Wierną publiczność zdobył sobie w stanie wojennym jako autor niezwykle zabawnych, satyrycznych felietonów literackich czytanych na spotkaniach krakowskiego czasopisma mówionego „NaGłos”, którego jest współzałożycielem. Jego pierwszą książkę, „Wyznania twórcy pokątnej literatury erotycznej”, wydaną w Londynie w 1988 r., uhonorowano nagrodą Fundacji im. Kościelskich. Jego powieść „Spis cudzołożnic” (1993) doczekała się ekranizacji z brawurową rolą Jerzego Stuhra, a film został nagrodzony na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za scenariusz i dialogi. Jego proza była również adaptowana w teatrze.
Do 1999 r. Jerzy Pilch był czołowym felietonistą „Tygodnika Powszechnego”, publikował też na łamach POLITYKI". Uważany za jednego z najwybitniejszych polskich prozaików. Swoim tekstom nadaje własny, niepowtarzalny styl. Był kilkakrotnie nominowany do Literackiej Nagrody Nike. Statuetkę otrzymał w 2001 r. za książkę „Pod Mocnym Aniołem”.
Paszport POLITYKI otrzymał za książkę „Bezpowrotnie utracona leworęczność”, za twórczy wkład w odnowienie formuły cotygodniowego felietonu oraz za oryginalne poszukiwania tematyczne i formalne, służące przekraczaniu granicy między felietonem a powieścią polską.