Blechacz pręży muskuły
Recenzja płyty: Rafał Blechacz, "Haydn, Beethoven, Mozart Sonatas"
Druga płyta zwycięzcy ostatniego Konkursu Chopinowskiego i laureata Paszportu „Polityki”, nagrana w ramach kontraktu z prestiżową firmą Deutsche Grammophon, a zarazem pierwsza jego pokonkursowa płyta niechopinowska, zaskakuje. Najwidoczniej młody artysta chce odejść od wizerunku, jaki zwykło się już łączyć z jego osobą: delikatnego romantyka i subtelnego interpretatora impresjonizmu.
Jego interpretacja klasycznych sonat to trochę jakby prężenie muskułów: dźwięk masywny, tempa w skrajnych częściach czasem nawet nazbyt szybkie, choć przy tym technika nieskazitelna. To granie dalekie od tego, co zwykliśmy uważać za stylowość: Sonata Es-dur Haydna brzmi jak Beethoven, Mozart chwilami nawet brutalniej. Ale jest to konsekwentnie przeprowadzona koncepcja, która może przekonywać, choć bezwzględnego zachwytu nie budzi.
Rafał Blechacz, Haydn, Beethoven, Mozart Sonatas, Deutsche Grammophon 2008
- Kup płytę w merlin.pl