Recenzja płyty: Bartek Wąsik plays Radiohead, „Daydreamer”

Nudy nie ma. Jak zresztą zawsze, gdy Wąsik zabiera się do pracy nad znanym materiałem.

O zainteresowaniu Bartka Wąsika utworami Radiohead już od kilku lat wiemy. Materiał z płyty „Daydreamer” – szeroki program utworów grupy Thoma Yorke’a, z akcentem na albumy „OK Computer” i „Kid A”, przepisanych na fortepian solo – może być znany słuchaczom warszawskiego pianisty z koncertów. Te autorskie wersje czasem zmieniają się w ciekawe zabawy („No Surprises”, ogrywające jeden z bardziej charakterystycznych motywów grupy), czasem są budowane niemal w opozycji do oryginału („Creep” to spojrzenie na prosty i surowy szlagier z punktu widzenia arsenału środków klasycznej pianistyki), a czasem po prostu dobrze wykorzystują materiał wyjściowy (tytułowy „Daydreaming”).

Bartek Wąsik plays Radiohead, Daydreamer, Toinen/Mystic