Muzyka

Premiera po latach

Recenzja płyty: Neil Young, „Hitchhiker”

materiały prasowe
Płytę wypełniają pełne uroku, melodyjne i nastrojowe ballady.

Album „Hitchhiker” legendarnego Kanadyjczyka Neila Younga to płyta najnowsza, ale nagrania, które zawiera, nie są nowe. Zebrane na niej piosenki to zapis tego, co wydarzyło się pewnego dnia w Malibu w Kalifornii – ponad 40 lat temu, w 1976 r. Wtedy właśnie Neil Young nagrał, czy może należałoby powiedzieć: „naszkicował”, akompaniując sobie na gitarze, 10 piosenek. Ocenił tę jednodniową sesję jako „niekompletną” i nawet nie myślał o jej upublicznieniu. Owszem, część z tych utworów, z tytułowym włącznie, doczekała się pełniejszych, elektrycznych wersji pojawiających się na płytach czy podczas koncertów, ale oryginały ujrzały światło dzienne dopiero teraz. I takiej „niedokończonej” sesji mógłby pozazdrościć Youngowi niejeden wielki gwiazdor. Płytę wypełniają pełne uroku, melodyjne i nastrojowe ballady, z których każda jest osobnym dziełkiem. „Hitchhiker” pozwala przy każdym kolejnym odsłuchaniu odkryć jakiś swój nowy smak czy odcień. Tym właśnie różni się sztuka od produktu.

Neil Young, Hitchhiker, Reprise

Polityka 41.2017 (3131) z dnia 10.10.2017; Afisz. Premiery; s. 81
Oryginalny tytuł tekstu: "Premiera po latach"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Interesy Mastalerka: film porażka i układy z Solorzem. „Szykuje ewakuację przed kłopotami”

Marcin Mastalerek, zwany wiceprezydentem, jest także scenarzystą i producentem filmowym. Te filmy nie zarobiły pieniędzy w kinach, ale u państwowych sponsorów. Teraz Masta pisze dla siebie kolejny scenariusz biznesowy i polityczny.

Anna Dąbrowska
15.11.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną