Sztuka wzruszania

Recenzja płyty: Marcin Świątkiewicz, „Cromatica. Works for Harpsichord”

30 maja 2017

Program jest kunsztownie skonstruowany, a solista jest muzycznym erudytą o gruntownej znajomości epoki i kontekstów.

Tę drugą solową płytę w swojej karierze (pierwsza, „Musikalisches Vielerley”, ukazała się w 2008 r. nakładem Radia Katowice) laureat Paszportu POLITYKI za 2015 r. planował już od dawna – właśnie w 2015 r. w Katowicach nagrał materiał, który po dwóch latach wydała niemiecka wytwórnia. Program jest kunsztownie skonstruowany, a solista, który jest zarazem muzycznym erudytą o gruntownej znajomości epoki i kontekstów, dokonał też jego opisu w książeczce dołączonej do płyty.

Marcin Świątkiewicz, Cromatica. Works for Harpsichord, CPO

Polityka 22.2017 (3112) z dnia 30.05.2017; Afisz. Premiery; s. 75

Oryginalny tytuł tekstu: "Sztuka wzruszania"

Marcin Świątkiewicz

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.