Piosenki Zagajewskiego

Recenzja płyty: Włodek Pawlik, Adam Zagajewski, „Mów spokojniej”

16 lutego 2016

Największe wrażenie robią cztery wiersze przeczytane osobiście przez poetę, bardzo po prostu i naturalnie, oplecione przez pianistę nastrojową improwizacją.

To płyta trochę niespodziewana, choć nie jest niespodzianką kolejna poetycka fascynacja Włodka Pawlika – można przypomnieć tu jego projekty poświęcone poezji Jarosława Iwaszkiewicza czy Józefa Czechowicza. Ale że z wysublimowanych, nieregularnych wierszy Adama Zagajewskiego, łączących apollińską równowagę z egzystencjalnym niepokojem, można zrobić po prostu piosenki, trudno byłoby przewidzieć. Jednak poecie przypadły do gustu ich muzyczne interpretacje dokonane przez Pawlika. Miało to oczywiście podstawowe znaczenie, ponieważ musiał się zgodzić na nadanie wierszom przynajmniej pozorów regularności, niezbędnej w piosenkach.

Włodek Pawlik, Adam Zagajewski, Mów spokojniej, aagap

Polityka 8.2016 (3047) z dnia 16.02.2016; Afisz. Premiery; s. 83

Oryginalny tytuł tekstu: "Piosenki Zagajewskiego"

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.