Narodowa gra Weinberga

Recenzja płyty: Orkiestra Filharmonii Narodowej, „Mieczysław Weinberg”

2 grudnia 2014

To pamięć czasów, gdy młody Mietek grał w przedwojennej Warszawie w teatrach i na weselach.

Orkiestra Filharmonii Narodowej pod batutą swego szefa Jacka Kaspszyka rozpoczęła swój czteroletni kontrakt z jednym z majorsów monograficzną płytą z muzyką Mieczysława Weinberga (1919–96), warszawiaka, który przez większość życia mieszkał w ZSRR, uciekłszy tam przed horrorem drugiej wojny światowej. Dziś jego twórczość jest odkrywana przez świat, a jego opery zaczynają być pokazywane również w Polsce („Pasażerka”, „Portret”). Dzieła orkiestrowe, efektownie zinstrumentowane, pozwalają zespołowi na ukazanie swoich walorów; orkiestra FN korzysta z tego w pełni.

Mieczysław Weinberg, Ilya Gringolts, Orkiestra Filharmonii Narodowej, dyr. Jacek Kaspszyk, Warner Classics

Polityka 49.2014 (2987) z dnia 02.12.2014; Afisz. Premiery; s. 83

Oryginalny tytuł tekstu: "Narodowa gra Weinberga"

filharmonie

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.