Powtórka z Mykietyna

Recenzja płyty: „Mykietyn, Piano (solo, duo, with orchestra)”

7 października 2014

Nie jest to może wykonawstwo żywiołowe, za to bardzo zdyscyplinowane, szukające prostoty, nie efektu.

Paweł Mykietyn dziś już komponuje w innym stylu, ale warto przypominać jego wcześniejszy okres twórczości, z końcówki XX w. To utwory wartościowe, niektóre nawet wybitne („Sonety Szekspira”), poza tym można w nich prześledzić korzenie jego tak cenionej muzyki teatralnej, ponieważ te postmodernistyczne dzieła, pisane wówczas, gdy młody kompozytor znajdował się pod znaczącym wpływem muzyki Pawła Szymańskiego, są na swój sposób bardzo teatralne.

Anna Stempin-Jasnowska, Agata Zubel, Polska Orkiestra Radiowa, Szymon Bywalec, Mykietyn, Piano (solo, duo, with orchestra), CD Accord

Polityka 41.2014 (2979) z dnia 07.10.2014; Afisz. Premiery; s. 79

Oryginalny tytuł tekstu: "Powtórka z Mykietyna"

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.