Pożegnanie z Abbado
Recenzja płyty: Martha Argerich, Claudio Abbado, Orchestra Mozart, „Mozart: Piano Concertos”
Zmarły 20 stycznia Claudio Abbado, jeden z gigantów współczesnej dyrygentury, w ostatniej dekadzie życia stanął na czele bolońskiej Orchestra Mozart i mimo wciąż pogarszającego się stanu zdrowia systematycznie powracał do tej współpracy, sprowadzając do zespołu znakomitych muzyków z wybitnych orkiestr świata. To zespół instrumentów współczesnych, jednak jego wykonania dzieł epoki klasycyzmu mają jako podłoże świadomość stylistyki historycznej. Abbado poprowadził po raz ostatni orkiestrę w październiku, a wcześniej, w marcu, na dwóch koncertach na festiwalu w Lucernie, spotkał się po dziesięciu latach na estradzie z wielką Marthą Argerich.
Historia zatoczyła koło: to z tą właśnie artystką w 1967 r. dyrygent spotkał się na swojej pierwszej płycie dla Deutsche Grammophon, gdy nagrali koncerty Prokofiewa i Ravela. Jakiż kontrast z najnowszym nagraniem! Zamiast wirtuozerii – prostota i mądrość, zamiast popisu – olimpijski spokój. Dla Argerich jest to pierwsze nagranie Mozarta dla DG i chyba już jedno z najwybitniejszych w tej wytwórni. Z osobowością tej pianistki zwykle kojarzyliśmy burzliwy charakter i ognisty temperament; tu jest precyzja i mowa dźwięków, choć nie brakuje charakterystycznych cech jej gry: wspaniałego wyczucia pulsu i energii utworu. Dla Abbado – piękna klamra w karierze i pożegnanie.
Martha Argerich, Claudio Abbado, Orchestra Mozart, Mozart: Piano Concertos, Deutsche Grammophon