Muzyka

Sztuka skupienia

Recenzja płyty: Hokei, „Don’t Go”

materiały prasowe
To już nie są początkujący muzycy, choć w tym składzie debiutują i od razu urastają do rangi jednej z ciekawszych rodzimych rockowych grup tego roku.

Hokei nie należy kojarzyć z hokejem, choć muzyka bywa mocna, a styl gry – dynamiczny i nieprzewidywalny. Chodzi tu raczej (według opisu zespołu) o sztukę walki opartą na powtarzaniu pewnych utrwalonych wzorców. W jaki sposób na „Don’t Go” przekłada się to na dźwięki? Śledzenie gitarowych partii Piotra Bukowskiego – które są osią kompozycji – prowadzi nas przez gatunki: od postrockowego powtarzania fraz po wręcz punkowe, hałaśliwe erupcje, a przy tym również ornamentykę charakterystyczną dla rocka progresywnego. Wśród miłośników tego stylu można znaleźć sporo fanów jazzu, choć zapewne w pierwszej kolejności spodoba się słuchaczom Pictorial Candi czy Alameda 3 – grup, w których grywają zgromadzeni wokół Bukowskiego muzycy. Przemówi też do innych, ale podobnie jak to flagowe japońskie hokei, wymaga skupienia.

Hokei, Don’t Go, Lado ABC

Polityka 33.2013 (2920) z dnia 11.08.2013; Afisz. Premiery; s. 71
Oryginalny tytuł tekstu: "Sztuka skupienia"
Więcej na ten temat
Reklama

Czytaj także

null
Kraj

Interesy Mastalerka: film porażka i układy z Solorzem. „Szykuje ewakuację przed kłopotami”

Marcin Mastalerek, zwany wiceprezydentem, jest także scenarzystą i producentem filmowym. Te filmy nie zarobiły pieniędzy w kinach, ale u państwowych sponsorów. Teraz Masta pisze dla siebie kolejny scenariusz biznesowy i polityczny.

Anna Dąbrowska
15.11.2024
Reklama

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną