Pasiecznik najlepsza

Recenzja płyty: Olga Pasichnyk, Natalya Pasichnyk, "Chopin, Complete Songs"

30 marca 2011

To kreacja wybitna zarówno pod względem wokalnym, jak i aktorskim.

Wśród nagrań kompletów pieśni Chopina, wydanych z okazji Roku Chopinowskiego, warto zwrócić uwagę na jedno, przy którym bledną inne. Laureatka Paszportu POLITYKI Olga Pasiecznik (za granicą zarówno ona, jak i jej siostra, pianistka Natalia, stosują angielską pisownię swego ukraińskiego nazwiska) wydobywa z – wydawałoby się – błahych utworków czystą poezję. Lżejsze piosenki, jak „Hulanka”, „Gdzie lubi” czy „Śliczny chłopiec”, śpiewa z lekkością i kokieterią, za to z takich utworów jak „Smutna rzeka”, „Dwojaki koniec” czy „Leci liście z drzewa” tworzy prawdziwe miniaturowe dramaty.

To kreacja wybitna zarówno pod względem wokalnym, jak i aktorskim; może nie zawsze w pełni nadąża za tym poziomem pianistka, jednak widoczne jest, że siostry dobrze się rozumieją. Do zestawu wszystkich pieśni dodane są jeszcze cztery mazurki z tekstem i w dość karkołomnym opracowaniu zaprzyjaźnionej z Chopinem śpiewaczki Pauline Viardot-Garcia; nikt nie potrafi ich śpiewać z taką wirtuozerią i takim wdziękiem jak Pasiecznik.

Olga Pasichnyk, Natalya Pasichnyk, Chopin, Complete Songs, Naxos 2010

Polityka 13.2011 (2800) z dnia 25.03.2011; Afisz. Premiery; s. 83

Oryginalny tytuł tekstu: "Pasiecznik najlepsza"

Olga Pasiecznik

Dorota Szwarcman

Krytyczka muzyczna działu Kultura w „Polityce” (od 2002 r.). Absolwentka studiów kompozycji na warszawskiej uczelni muzycznej. Wcześniej pracowała w kwartalniku „Polish Music/Polnische Musik” (dziś nieistniejącym), „Gazecie Wyborczej” oraz „Wprost”. Publikowała także m.in. w „Ruchu Muzycznym”, „Midraszu”, „Tygodniku Powszechnym”, „Jazz Forum”. Autorka książek: „Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim” (PWM 2001) i „Czas Warszawskich Jesieni. O muzyce polskiej 1945–2007” (Stentor 2007). Laureatka Nagrody Honorowej Związku Kompozytorów Polskich (2009) i odznaki „Zasłużony dla kultury polskiej”.