Wydana w USA trzy lata temu powieść ugruntowała mocną pozycję S.A. Cosby’ego wśród afroamerykańskich autorów prozy gatunkowej, choć to książka o innym ciężarze gatunkowym niż kryminały Colsona Whiteheada.
Świetna i ważna książka stanowiąca przyczynek do szerszej dyskusji.
Czuć niesmak, niepokój, a jednocześnie nie można się oderwać.
Powieść trzyma się blisko rzeczywistych zadrażnień między potęgami, więc i trzyma w napięciu.
Ta powieść wiele pozwala zrozumieć. Choćby ten stan, kiedy nic nie cieszy, bo żyje się pustym, nie swoim życiem.
Autorom zaskakująco wartko udało się poprowadzić narrację, a z opisywanych zdarzeń wyciągnęli nie tylko smaczki, lecz i ogólne prawdy o „polskości”.
Dwie dziewczyny, przyjaźń, szkoła, uniesienia i upokorzenia.
O dziele Graya mówi się, że to odwrócony „Frankenstein” Mary Shelley.
„Księga Beastie Boys”, która jest trochę jak strumień anegdot rzucanych podczas oprowadzania po Nowym Jorku lat 80.
Trup pada już w pierwszym zdaniu. A potem napięcie rośnie. To jest o tyle ciekawe, że ten thriller z elementami grozy rozgrywa się w amerykańskim światku wydawniczym.
Lewisowi udało się uchwycić nieuchwytność Nowego Jorku.
Dziennikarz POLITYKI Piotr Pytlakowski napisał wstrząsający reportaż historyczny, który dotyczy zdarzeń z 1941 r., ale także i naszych czasów.
Scenariusz „Akademii Pana Kleksa” w reżyserii Macieja Kawulskiego przerobiony na książkę jest częścią machiny promocyjnej filmu
Portret islandzkiej społeczności wczesnych lat 70.
Po niezbyt udanej trylogii o Jezusie, Coetzee, autor znakomitej „Hańby” czy „Czekając na barbarzyńców”, powraca z bardzo dobrą powieścią, której bohaterem jest Polak, pianista Witold, z trudnym do wymówienia nazwiskiem Walczykiewicz.
Powieść przygodowa z diagnozą współczesnej Ameryki. Hołd dla niewidocznych kobiet i dla związków między nimi. Uniwersalny portret ludzi wplatanych w wielką historię. Autorskie podsumowanie 2023 r. w literaturze światowej.
Książka, która stała się społecznym fenomenem. Opowieści pełne zwrotów akcji. Dużo dobra w świecie zła. Autorskie podsumowanie 2023 r. w polskiej literaturze.
Znakomita, radykalna powieść Haushofer pozostawia nas z nierozwiązanymi kwestiami filozoficznymi, a czyta się ją w napięciu, czekając na zaskakujące rozwiązanie.
Monolog Houellebecqa posiada cechy eseju i reportażu, ale najbliżej mu do performance’u.
Zarys swojej nowej powieści Remigiusz Mróz wyciągnął ponoć z szuflady, gdzie szkic przeleżał dziesięć lat. Ile fabuł autor ma jeszcze w zanadrzu, tego nikt nie wie.
