Recenzja książki: Édouard Louis, „Zmiana”
W swojej najnowszej powieści, podobnie jak we wszystkich poprzednich, Louis rozlicza się z przeszłością.
W swojej najnowszej powieści, podobnie jak we wszystkich poprzednich, Louis rozlicza się z przeszłością.
Ta powieść wybitnego irlandzkiego pisarza jest kontynuacją znanych w Polsce „Dni bez końca”, ale zarazem książką bardzo autonomiczną.
Esej słynnej amerykańskiej pisarki i feministki, która pisze pod pseudonimem bell hooks, ukazał się pierwszy raz na początku tego wieku.
Witkowski, który jest zawołanym stylistą, zdziera z siebie maski, wychodzi z roli. Życie zostało odarte z literatury, został sam miąższ.
Im dalej Stephen King odchodzi od tradycyjnie rozumianego horroru, tym lepiej robi to jego książkom.
„Stacja Europa Centralna”, pierwsza pozycja non-fiction w dorobku Jaroslava Rudiša, wyjaśni rzeszom jego miłośników wszystko.
Seria o Slough House, zakurzonym i zapleśniałym (często dosłownie) wydziale, do którego trafiają najwięksi nieudacznicy brytyjskiego wywiadu, bywa określana jako parodia powieści szpiegowskich. Nic bardziej mylnego: Mick Herron pisze zjadliwie, bardzo dowcipnie, nie unika sytuacyjnego humoru, lecz tworzone przez niego fabuły to pełnoprawna literatura sensacyjna.
Mistrzostwo literackie polega tu na umiejętnym operowaniu napięciem, które sprawia, że dostajemy opowieści przygodowe, pełne zwrotów akcji i czarnego humoru.
Między skrótem a zwrotem akcji jest subtelna różnica i tym razem Jędrzej Pasierski, zresztą nagradzany i poczytny autor kryminałów, nieco ją naruszył.
Proza Lebdy jest wyjątkowa, bo udało jej się stworzyć w tej książce mikrokosmos, w którym wszystko jest ze sobą połączone – chore i pełne życia zarazem.
Douglas Preston znany jest przede wszystkim jako autor sensacyjno-przygodowych bestsellerów, więc gdy od czasu do czasu bierze się za literaturę non-fiction, potrafi sprawić, że czyta się ją niczym wyborny kryminał.
Powieść o granicach brawury, rodzinnych uwikłaniach. Ale i poszukiwaniu własnego miejsca w świecie, pośród ludzi, którzy mają się za królów stworzenia.
W tle jest huta, niespełniona nadzieja, moloch, który kładzie się cieniem na życiu.
W pozornie sielankowy obrazek wkracza przemoc i gwałt, działanie poza prawem, zgubna rola mediów społecznościowych i zemsta, która ma milczących wspólników.
Po 40 latach spędzonych na planach filmowych Tom Hanks zna wszystkie sekrety pracy w Hollywood. Teraz, podobnie jak kilka lat temu Quentin Tarantino, postanowił przekuć swoje doświadczenie w literacką fikcję.
Najnowsza książka Julii Fiedorczuk od samego początku zaznacza swoją gatunkową przynależność.
Siła powieści Austriaka bierze się z przekroczeń.
Powieść o życiu w świecie informacyjnego chaosu, globalnego reality show, w którym bardzo chcielibyśmy grać główne role, lecz jesteśmy co najwyżej statystami.
Każde z opowiadań wyprowadza czytelnika ze znanej rzeczywistości, poza spodziewane kody literackie, wyobraźnia jest nieograniczona.
Dylan zawsze wymykał się prostym sądom i ocenom. Świetnie uchwycił to w nowym przekładzie Filip Łobodziński, opatrując dodatkowo książkę własnymi przypisami.