Recenzja książki: Ryszard Kapuściński, „Zegar piaskowy”

Odnaleziony maszynopis Ryszarda Kapuścińskiego z 1984 r. nie jest jednolitym utworem, tylko zbiorem myśli, notatek, cytatów i aforyzmów.

Odnaleziony maszynopis Ryszarda Kapuścińskiego z 1984 r. nie jest jednolitym utworem, tylko zbiorem myśli, notatek, cytatów i aforyzmów. Nie mógł ukazać się w tamtym czasie ze względu na cenzurę, a może też ten tekst nie był według autora zamknięty? Otwiera go wiersz „Modlitwa do Nieznanego” Jules’a Supervielle’a, który narzuca ważny dla Kapuścińskiego temat – uczestnicząc w historii, nie rozumiemy jej, bo widzimy tylko to, co nas dotyczy. A kiedy wielka historia zagarnia nasze życie, nie mamy przy niej żadnych szans. Kapuścińskiego zajmuje bunt człowieka przeciw molochowi historii. Pisze o naszych czasach: przyspieszenia, chaosu, wojny tuż obok.

Ryszard Kapuściński, Zegar piaskowy, Czytelnik, Warszawa 2024, s. 112