Recenzja książki: Peter Brannen, „Końce świata. Niezwykła opowieść o tym, jak wymierała nasza planeta”

Z geologicznego punktu widzenia zagłada życia na Ziemi i następujące po niej odrodzenie tworzą nierozerwalną parę.

Z geologicznego punktu widzenia zagłada życia na Ziemi i następujące po niej odrodzenie tworzą nierozerwalną parę. Jak dotąd każdy armagedon nieuchronnie prowadził bowiem do nowego świata. W ciągu ostatnich 500 mld lat nasza planeta była areną pięciu wielkich wymierań: od wulkanicznej apokalipsy przez śmiercionośne oceany po zabójczą asteroidę. I po każdej z tych katastrof życie obrało zupełnie nowy kurs. Dziennikarz Peter Brannen w przystępny, pozbawiony naukowego żargonu sposób opisuje wspomniane końce świata, śledząc pozostałości po zagładzie, zapisane w krajobrazie, oraz zasięgając języka wśród najlepszych naukowców. Z godnym podziwu wyczuciem nawiązuje też do obecnego kryzysu klimatycznego.

Peter Brannen, Końce świata. Niezwykła opowieść o tym, jak wymierała nasza planeta, przeł. Ewa Ratajczyk, Znak, Kraków 2022, s. 445