Przymiotnik „sowizdrzalski” pojawia się w tej książce często, głównie wtedy, kiedy autor „Sclavusa” określa za jego pomocą rozmaite poczynania Totartu. Totart to działająca w latach 80. grupa performerska z Trójmiasta. Działania tych młodych ludzi, przeważnie studentów Uniwersytetu Gdańskiego (byli to m.in. Zbigniew Sajnóg, Paweł „Konjo” Konnak, Paweł „Kudłaty” Kozdrowski, Mariola Białołęcka, Iwana Bender i właśnie Ryszard „Tymon” Tymański), miały charakter wybitnie prowokacyjny. Można by je porównać do poczynań paryskich sytuacjonistów czy (zwłaszcza) wiedeńskich akcjonistów, którzy poprzez naruszanie rozmaitych tabu (nagość, seks, wykorzystywanie ekskrementów) atakowali mieszczańskie normy społeczne. W Polsce ostatniej dekady PRL dochodził jeszcze kontekst polityczny. Jednakże „sowizdrzalskość” odnosi się także do samego Tymona, po latach współakuszera zjawiska yassu (nowa scena jazzowa) i muzyka nagrodzonego Paszportem POLITYKI.
Tymon Tymański, Sclavus, Wydawnictwo Części Proste, Gdańsk 2021, s. 421.