Recenzja książki: Anda Rottenberg i przyjaciele, „Kuchnia towarzyska i uczuciowa”

Plotki o tym, że Anda Rottenberg gotuje, i to con amore, jakiś czas temu rozeszły się po kraju lotem błyskawicy. Niektórych to zdumiało. No ale cóż w tym dziwnego, że znakomita znawczyni sztuki współczesnej zajmuje się także sztuką kulinarną?

Plotki o tym, że Anda Rottenberg gotuje, i to con amore, jakiś czas temu rozeszły się po kraju lotem błyskawicy. Niektórych to zdumiało. No ale cóż w tym dziwnego, że znakomita znawczyni sztuki współczesnej zajmuje się także sztuką kulinarną? Sztuka ta zaś rozkwitła szczególnie w czasach pandemii, kiedy to Rottenberg zaczęła myśleć o tych, którzy, straciwszy pracę, nie będą mieli co do garnka włożyć. Przypomniały się jej różne stare przepisy, smaki dzieciństwa, ba, nawet frykasy z barów mlecznych i stołówek uniwersyteckich. Były to potrawy tanie, szybkie i smaczne. Zaczęła więc polecać je czytelnikom „Gazety Wyborczej”. I wtedy ruszyła kulinarna lawina. Znajomi i przyjaciele – znani artyści, pisarze, dziennikarze, politycy – zaczęli nadsyłać Andzie Rottenberg swoje recepty na kuchnię niedrogą, zdrową i opartą głównie na warzywach i kaszach.

Anda Rottenberg i przyjaciele, Kuchnia towarzyska i uczuciowa, Wydawnictwo a5, Kraków 2021, s. 319