Wojna nie ma w sobie nic z dziecka

Recenzja książki: Magdalena Grzebałkowska, „Wojenka”

11 maja 2021

Dzieciństwo i wojna. Wydaje się, że już wiele powiedziano, ale książka Magdaleny Grzebałkowskiej pokazuje, jak bardzo jest to temat nieopowiedziany.

Dzieciństwo i wojna. Wydaje się, że już wiele powiedziano, ale książka Magdaleny Grzebałkowskiej pokazuje, jak bardzo jest to temat nieopowiedziany. Ten reportaż jest jednocześnie surowy i bardzo szeroki, obejmuje wiele miejsc, składa się z historii różnych postaci – m.in. syna Hansa Franka, japońskiego chłopca z Ameryki, dzieci z domów dziecka z Kazachstanu, małego Hiszpana, który trafił jako dziecko rewolucjonistów do ZSRR, chłopca z getta, który potem walczył o prawa zwierząt, dzieci z Armii Czerwonej i AK. I babci Grzebałkowskiej, Władzi, która pojechała na roboty do Niemiec jako szesnastolatka. Reporterka stara się nie dopowiadać i nie komentować przedstawianych historii. Jej rozmówcy mówią, że nie znali innej rzeczywistości, przyjmowali więc to, co było, jako normalność.

Magdalena Grzebałkowska, Wojenka, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2021, s. 490

Polityka 20.2021 (3312) z dnia 11.05.2021; Afisz. Premiery; s. 76

Oryginalny tytuł tekstu: "Wojna nie ma w sobie nic z dziecka"

Magdalena Grzebałkowska

Justyna Sobolewska

Krytyczka literacka, pisarka i dziennikarka tygodnika „Polityka”. Autorka zbioru esejów „Książka o czytaniu” (2012, 2016), wyboru opowiadań Kornela Filipowicza „Moja kochana, dumna prowincja” (2017) i biografii Kornela Filipowicza „Miron, Ilia, Kornel. Opowieść biograficzna o Kornelu Filipowiczu” (2020). Współautorka książki „Stówka. Przeczytaj to jeszcze raz” napisanej z Anną Dziewit-Meller (2021). Laureatka PIK-owego Lauru przyznawanego przez Polską Izbę Książki za popularyzację czytelnictwa w kategorii mediów drukowanych. Przewodniczy kapitule Nagrody Literackiej m. st. Warszawy, zasiada w jury Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Mieszka w Warszawie.